"Moita xente pequena, en lugares pequenos, facendo cousas pequenas, pode cambiar o mundo"
Eduardo Galeano

Blogue de Myriam Morán para as materias Igualdade de xénero e Educación para o desenvolvemento

28 de nov. de 2014

BOLSAS EN LUGAR DE FAVORES SEXUAIS.

SUDÁFRICA
Bolsas en lugar de favores sexuais para reducir a infección por VIH.
Mozas africanas aceptan as relacións con homes maiores a cambio de manutención.
Ofrecerlles unha bolsa gobernamental podería reducir estas relacións de alto risco.



Trátase dunha especie de bolsa que o goberno de Sudáfrica ofrece na actualidade a 11 millóns de nenos menores de 18 anos. Con ela, as súas familias obteñen entre 35 e 96 dólares cada mes, como apoio económico para a súa manutención. Aínda que cada vez máis fogares reciben esta axuda, aínda o 30% das familias non contan con ela, segundo os estudos realizados polo Instituto da Infancia da Universidade de Cidade do Cabo.
O 41% dos afectados en 2011 tiñan entre 15 e 24 anos, especialmente elas, que teñen un risco de tres veces maior que os nenos. Un das principais causas, o que denominan sugar daddies, ou o que é o mesmo, un home maior que, a cambio de sexo, ofrece comida, diñeiro ou o pagamento das cotas escolares. "Esta clase de homes teñen máis probabilidades de ser seropositivos e as súas novas noivas non se atreven a pedirlles que usen preservativo".
Lé o artigo completo aquí

MULLER E SIDA

A desigualdade de xénero contribúe á propagación do VIH. Pode aumentar as taxas de infección e reducir a capacidade das mulleres e nenas para facer fronte á epidemia posto que, a miúdo, teñen menos información sobre o VIH e menos recursos para poñer en práctica medidas preventivas. Así mesmo, encontran impedimentos á hora de negociar prácticas de sexo máis seguro debido ás dinámicas de poder desiguais respecto aos homes. A violencia sexual, unha violación xeneralizada dos dereitos das mulleres, acrecienta o risco de transmisión do VIH. Os datos dispoñibles parecen indicar que o matrimonio pode ser un factor de risco importante, especialmente para as mozas e nenas.
Moitas mulleres que viven co VIH loitan contra o estigma e a exclusión, que se ven agravadas pola falta de dereitos. As mulleres viúvas a causa da SIDA ou que viven co VIH poden verse obrigadas a facer fronte a litixios sobre a propiedade coas súas familias políticas, que se complican polo seu limitado acceso á xustiza para defender os seus dereitos. Independentemente de se elas mesmas viven co VIH, as mulleres xeralmente asumen unha carga desproporcionada do coidado de persoas que está a morrer de SIDA ou que o padecen, ademais das/vos orfas/vos sobrevivientes. Isto á súa vez pode reducir as súas perspectivas de gozar de educación e emprego.
- See more at: http://www.unwomen.org/es/what-we-do/hiv-and-aids#sthash.Kb9g641Y.dpuf
Fonte: ONU MUJERES
Lé o artigo completo aquí.

A IGUALDADE DE XÉNERO, CLAVE PARA AS RESPOSTAS AO VIH E SIDA

A VIOLENCIA SEXUAL AUMENTA A SIDA
A violencia aumenta o risco de infeccións por VIH na muller debido a razóns fisiolóxicas e psicolóxicas. As mulleres non infectadas teñen aproximadamente o dobre de probabilidades de contaxiarse o VIH a través de homes infectados e viceversa. Desde o punto de vista biolóxico, a muller é máis vulnerable ao contaxio e as relacións sexuais forzadas aumenta aínda máis o risco da transmisión do VIH á muller debido a esgazaduras e laceracións, especialmente entre as adolescentes. Non obstante, mesmo a ameaza de violencia pode ter consecuencias negativas graves. A muller que teme ser obxecto de violencia ten menos capacidade para protexerse da infección: Non teñen a autoridade para negociar unha relación de sexo seguro nin para rexeitar as relacións sexuais non desexadas, non se realizan análises para detectar o VIH e non buscan tratamento despois da infección. Unha enquisa de 2005 determinou que aproximadamente o 60% das mulleres infectadas polo VIH optaron por non realizar tratamento nunha clínica de Zambia porque temían ser obxecto de conduta violenta e abandono por parte da familia. As mulleres informaron temor á discriminación, violencia física e rexeitamento familiar de coñecerse a súa condición de VIH positivo. Nun estudo sobre violencia sexual e VIH en Sudáfrica, o 16% dos homes e o 14% das mulleres de entre 15 e 19 anos de idade deciden non compartir o diagnóstico de VIH positivo coa familia. As adolescentes que foran forzadas a ter relacións sexuais durante o ano anterior mostraban aínda maior tendencia a ocultar a súa condición de VIH positivo.

Factores sociais e culturais que dificultan o cambio
A aceptación por parte da comunidade de normas de conduta masculina e do uso do poder do home sobre a muller promove a desigualdade de xénero, que pode levar á violencia. Varias formas de dominación masculina, apoiadas pola gran maioría dos homes, tamén teñen ampla aceptación entre as mulleres. Por exemplo, o estudo sobre VIH e violencia sexual realizado en Sudáfrica determinou que, entre as persoas de 15 e 19 anos de idade, o 28% dos homes e o 27% das mulleres consideraban que unha moza non ten dereito a rexeitar as relacións sexuais co seu noivo. E o 55% dos homes e o 54% das mulleres pensaban que "a violencia sexual non inclúe as relacións sexuais forzadas con alguén coñecido."8 Ademáis, o 15% das mulleres de 15 a 19 anos de idade e o 12% dos homes do estudo informaron ter sido forzados a ter relacións sexuais durante o ano anterior á enquisa.
Ademais, a inequidade na relación de poder vese distorsionada aínda máis pola gran diferenza de idades nas relacións. É frecuente entre as mulleres que viven en países de África do Sur casar a temperá idade ou ter parellas íntimas de maior idade e con máis experiencia sexual. Os homes de maior idade teñen máis probabilidades de ter estado expostos ao VIH/SIDA e teñen máis probabilidades de contaxiar á parella feminina máis nova, especialmente se a muller sente que non pode negociar manter relacións sexuais seguras debido á diferenza de poder na relación. Un estudo realizado en Zambia determinou que só o 11% das mulleres casadas consideraba que tiña dereito de pedirlle ao marido que usara condón aínda cando soubese que o home estaba contaxiado polo VIH. Menos do 25% consideraba que tiña dereito a negarse a ter sexo con él. En Lesoto, aproximadamente o 37% das mulleres casadas consideraba que o home tiña dereito a golpear a esposa se esta discutía con el. O 23% consideraba que os golpes se xustificaban se a esposa se negaba a ter relacións sexuais co marido.
É necesario un cambio a longo prazo
Abordar o tema da violencia contra as mulleres e nenas na loita contra o VIH/SIDA é particularmente difícil xa que a maioría das estratexias de intervención se centran nas formas máis tradicionais de conter a epidemia, tales como o uso de condóns, as drogas antirretrovirales e o tratamento das enfermidades de transmisión sexual. Non obstante, os programas de prevención a longo prazo necesitan atender os problemas sociais de fondo ademais de cambiar as políticas públicas. O programa de capacitación Stepping Stones é un exemplo. O programa convoca a homes e mulleres a debater e analizar a forma en que determinados factores da súa propia comunidade os volve vulnerables ao VIH. En grupos, a miúdo organizados por xénero e idades, conversan sobre os problemas que enfrontan e desenvolven estratexias para superalos. Despois, os grupos reúnense e presentan os cambios que desexarían ver concretados. O potencial para o cambio a longo prazo reside no diálogo entre as diferentes xeracións, que pode poñer ao descuberto e formular un desafío para determinadas normas sociais negativas.
Fonte: www.prb.org
Maís información: OIT Igualdad de género, SIDA y lugar de trabajo

VIOLENCIA DE XÉNERO E SIDA


Aproximadamente o 68% das persoas infectadas polo VIH en todo o mundo viven en países da África subsahariana, onde o virus afecta ás mulleres en cantidades desproporcionadas. A violencia de xénero é unha causa importante das infeccións por VIH/SIDA entre as mulleres da rexión, e cada vez con maior frecuencia as organizacións internacionais céntranse na eliminación da violencia contra a muller como un factor clave na batalla contra a diseminación da epidemia.
As estratexias de prevención deben abordar a desigualdade de poder entre o home e a muller, e as normas e costumes que sitúan a muller nunha situación de maior risco fronte á exposición ao VIH.
Na última década, a muller converteuse na cara do VIH/SIDA nos países da África subsahariana xa que o 61% da poboación que vive co virus nesta rexión é feminino. Os índices máis elevados de persoas infectadas polo VIH/SIDA entre mulleres de 15-49 anos de idade corresponden ao sur de África, en particular en Botswana, Lesoto, Suazilandia e Sudáfrica.

 Figura 1 Porcentaxe de adultos de entre 15 e 49 anos de idade que viven con VIH/SIDA en África do Sur Botswana

Fonte: Population Reference Bureau, The World's Women and Girls 2011 Data Sheet(Washington, DC: Population Reference Bureau, 2011).

A violencia aumenta a exposición da muller ao VIH/SIDA
Segundo a ONUSIDA, as mulleres que experimentaron situacións de violencia teñen ata tres veces máis posibilidades de contaxiarse o VIH que as que no. As estatísticas da ONU demostran que as mulleres novas en África teñen máis probabilidades de sufrir violencia física ou sexual que as mulleres de máis idade, polo xeral de parte dunha parella íntima. Se ben a exposición da muller á violencia varía dunha rexión a outra, as estatísticas mostran sistematicamente un incremento entre as idades de 20 a 30, e despois empeza un descenso.
Análise de datos das gráficas
Figura 2 Índices de prevalencia do VIH en Sudáfrica
Fonte: Human Sciences Research Council, South African National HIV Prevalence, Incidence, Behaviour and Communication Survey (Cidade do Cabo, Sudáfrica: HSRC, 2008).
Fonte: www.prb.org

27 de nov. de 2014

1 de Decembro. DÍA INTERNACIONAL DA SIDA


En xuño de 1981 científicos dos Estados Unidos informaron acerca das primeiras evidencias clínicas dunha enfermidade que logo se coñecería como síndrome de inmunodeficiencia adquirida ou SIDA. A súa causa, o virus da inmunodeficiencia humana (VIH), foi identificada en 1983. Trinta anos despois, a epidemia estendeuse a todos os cantos do mundo e máis de 60 millóns de persoas infectáronse co VIH.

O VIH encóntrase nos fluídos corporais dunha persoa que foi infectada, tales como o sangue, o seme, os fluídos vaxinais e o leite materno, e pode ser transmitido a través do contacto sexual sen protección. O virus tamén se transmite entre as persoas que se inxectan drogas usando xiringas sen esterilizar, así como tamén por medio de hemoderivados non sometidos a análise previa. Así mesmo, da nai ao bebé durante a xestación, no parto, ou durante o aleitamento cando a nai é seropositiva.

Durante as décadas posteriores, o índice de infección aumentou de xeito espectacular, ao igual que o índice de mortes. Pero co tempo os novos tratamentos antirretrovirales comezaron a prolongar as vidas das persoas infectadas. Máis de 5 millóns de persoas tiveron a oportunidade de recibir un tratamento antirretroviral en 2009, o cal reduciu o número de mortes relacionadas coa SIDA en máis do 20 por cento nos últimos cinco anos.

Igualmente, nos últimos dez anos, polos menos 56 países estabilizaron ou reducido en máis de 25 por cen o número de novas infeccións de VIH. As novas infeccións de VIH reducíronse nun 20 por cento en tanto que entre os bebés se reduciron en máis do 25 por cento, o que se traduce como un importante paso cara á eliminación da tranmisión do VIH de nai a fillo para o ano 2015.

O sistema das Nacións Unidas estivo á vangarda deste progreso. Dende 1996, os seus esforzos coordináronse a través de ONUSIDA, o Programa Conxunto das Nacións Unidas sobre o VIH/SIDA.


 O director executivo de ONUSIDA da a súa mensaxe  polo día mundial do SIDA.



Obxectivo 90-90-90

Guía rápida de población: www.prb.org

'Lalia' para @s de 2º...

Boas!
Dende 2ºESO estivemos vendo con atención o documental LALIA e velaquí vos deixamos as nosas impresións sobre as frases que máis nos gustaron:

25 de nov. de 2014

ABRE OS OLLOS

As charlas que recibimos nas semanas anteriores e as dinámicas nas que participamos, fixeron posible que nos puxeramos as gafas violeteas para poder ver o mundo dende a igualdade.

TRAZO CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

Hoxe plantámoslle cara á violencia contra a muller.

MANIFESTO DO 25 DE NOVEMBRO

Non é un día, é todos os días. Non é aquí, é en todo o mundo. Non é só violencia, é violencia de xénero. Porque cada semana un home asasina á súa parella ou exparella en España. Porque a pobreza, a precariedade laboral, as xornadas interminables, as responsabilidades familiares e de coidados seguen a er, maioritariamente, rostro de muller.

Hoxe somos un pouco máis conscientes desta realidade e queremos contribuír ao cambio.

Abrimos os ollos á construcción do imperio dun modelo feminino pasivo, submiso, dependente e servicial e ao imperio dun modelo masculino forte e agresivo. Porque non nos gusta a idea que teñen de nós e queremos conformar un único xénero humano.

Sabemos que eses modelos se reproducen en todos os ámbitos da nosa vida diaria: nas nosas caras, nos nosos xogos, nas nosas familias, na música que escoitamos, nas redes sociais e na nosa maneira de relacionarnos… E non é xusto! Non é xusto porque contribúe a perpetuar as desigualdades.

Queremos apostar por novos modelos de relacionarnos baseados no repecto, na igualdade, no cariño, a axuda mutua, na confianza e na liberdade, en definitiva, queremos sumarnos ao bo trato.

Queremos seguir centrando os nosos sentidos en reciclarnos medrando en igualdade. Por iso hoxe celebramos:
- Que temos voz paradenunciar o sexismo.
- Que temos ollos para ver as desigualdades.
- Que temos oídos para escoitar a dor e as inxustizs.
- Que temos olfacto para prever os riscos.
- Que temos tacto para acariñarnos.

Recíclate. Todas y todos contra a violencia de xénero!

PROGRAMA IGUALAR

Estamos  participando no programa"Igualar, xunto con outros centros da comarca. Un programa para medrar, desenvolverse e relacionarse sen prexuizos sexistas. Aquí deixamos a noticia na TVG para as familias.

Reparto da auga na Terra



               

              As  zonas nas que máis auga hai son:
 Doce: 

              Nas zonas dos grandes ríos e lagos. Por exemplo, A Conca Do Amazonas e do Orinoco. 











Salgada:

              Nas zonas dos grandes mares e océanos :
              Por exemplo, As Cataratas Do Niágara, México, Os países Nórdicos, etc.


-      










Clima das zonas con menor cantidade de auga

          As zonas en que menos auga hai son os desertos e soen ter un clima donde as
         precipitacións son escasas e teñen unha oscilación duns 18 °C  entre o día e a noite, debido a que polo día o sol quenta o terreo areoso e pola noite arrefría bruscamente.

 Pero hai distintos tipos de desertos:
         Zonas áridas: Con precipitacións anuais de 25 a 250 mm abranguendo o 16%
       da superficie terrestre
       Zonas semiáridas ou esteparias: Teñen unha media de precipitacións de 250 a
       500 mm anuais. Adoitan estar situadas nos bordos dos desertos e abranguen
       arredor de 15% da superficie terrestre do planeta.
       Zonas hiperáridas: Son tan secas que ás veces non chove durante anos. Estas
       abranguen o 4% da superficie terrestre. A súa temperatura oscila entre 30 e 40 graos centígrados          polo día, e de 1 a 0 graos centígrados pola noite. 
      Climas húmidos:  Coincide coas zonas onde mais concentración de auga hai debido ao gran     número de tormentas que se producen regularmente todo o ano e que vai provocando a escorrentía superficial e as infiltracións no terreo. Tamén coinciden coas zonas que teñen acceso a auga potable xa que se crea tecnoloxía para buscar esta auga e posteriormente tratala para que sexa apta para o consumo humano, ademais de distribuíla por toda a población

    Zonas  nas que hai maior acceso a auga potable:

      O acceso a auga potable mídese polo número de persoas que poden obter esta clase de auga con razoable facilidade, expresado como porcentaxe da poboación total. O acceso a auga potable é un indicador da saúde da poboación do país e da capacidade do país para depurala, potabilizala e distribuíla.
    Neste mapa vese a distribución por países.


Aquí vos deixamos un enlace que ó darlle click enviaravos a un vídeo de como se trata a auga 

https://www.youtube.com/watch?v=LSg0xJ81xno

Yago Rey Viqueira
Samuel Vieites Abelenda

Crise da auga



Alejandro; Damián;Martín González


Pódese dicir que a cantidade de auga exístente para todos os usos está comezando a escasear e lévanos a una crise de auga de considerable importancia a nivel mundial.

Aínda que a auga é o elemento mais abundante  na Terra, únicamente aproximadamente  o 2,53% do total é auga doce, e o resto é auga salgada.

 
Os recursos de auga doce vense reducidos porque:

 * Aproximadamente as dúas terceiras partes da  auga doce encóntrase  en glaciares.

*   Outra causa pola que non podemos dispoñer de toda a  auga doce que hai é pola contaminación. Uns 2 millóns toneladas de refugallos son botados diariamente en augas receptoras verteduras humanas e refugallos agrícolas (fertilizantes, pesticidas  e residuos de pesticidas).Como sempre, as poboacións máis pobres resultan as máis afectadas.

·        .*   As estimacións mais  recentes suxiren que o cambio climático será responsable de arredor do 20% dos incrementos da escaseza da auga a nivel global.

Rexións tropicais e subtropicais recibirán posiblemente unha cantidade de choiva inferior a media  regular. As condicións meteorolóxicas extremas son cada vez mais frecuentes o que provoca inundacións, secas e outros problemas como que  os caudais dos rios teñan períodos de fluxo escaso e que a calidade da auga empeore debido as cargas de contaminantes e ás subidas da temperatura. 

23 de nov. de 2014

AXUDA AO MEDIO AMBIENTE

En 2º, este mes estivemos reflexionando sobre os problemas medioambientais aos que nos enfrontamos e como poderíamos axuar ao planeta a durar un pouco máis. Limos e falamos sobre reciclado, enerxias renovables, contaminación, fixemos uns murais e dixemos a nosa opinión por escrito.
Aquí tedes unha presentación sobre algunha das actividades que fixemos.


QUEREMOS UN MUNDO LIMPO




21 de nov. de 2014

MATRICARCAS

“Matriarcas” é o primeiro videoclip do novo disco de Guadi Galego “Lúas de outubro e agosto”que sairá a venda o próximo 25 de novembro. “Matriarcas” é unha homenaxe ás mulleres reais, aquelas que mostran a súa resistencia e valentía diante da vida cotiá, unha peza maxistral,  chea de emoción, que ha perdurar no tempo nesa convocatoria que fai á memoria e á presenza das mulleres, cunha dedicatoria explícita a Begoña Caamaño.



CENTROS PARTICIPANTES NO PROXECTO "O MUNDO QUE QUEREMOS"

As veces nos preguntamos. Ademáis de nós, que outras escolas participan en este proxecto?











Só outros oito!!!   Aquí están.
Non estaría xenial que todos os centros de Galicia poideran participar neste proxecto? Así seríamos moitas máis persoas para cambiar o mundo. Non?

DÍA INTERNACIONAL DA NENA

Nós, o alumnado de 3º de PDC fixemos unha presentación para o Día Internacional da Nena, xa que nolo propuxo o noso titor dentro do proxecto ¨O mundo que queremos¨.
O noso traballo consistiu en explicar algúns problemas que lles pasan ás nenas no mundo: ¨Nenas traballadoras¨, ¨A ablación do clítoris¨, ¨Trafico de nenas¨, e ¨Nenas que viven como nenos¨.
Este traballo fíxose para concienciar ás persoas dos problemas que lles ocorren ás nenas do mundo.



18 de nov. de 2014

CHANGE.ORG E AS CONCERTINAS DE MELILLA

Change.org é unha plataforma de activismo en Internet que recolle firmas para facer realidade propostas cidadás. Esta plataforma, así como Avaaz fixeron máis curta a distancia entre o desexo e a realidade a golpe de clic. As campañas conducidas por estas organización poden poñer freo a leis e actuacións inxustas. Calquera persoa en calquera lugar pode iniciar unha campaña, pero a resposta varía moito en cada caso. As veces escóitase a voz da cidadanía e atenden á petición, outras non responden.
A convicción que ten a cidadanía de poder cambiar as cousas –en sanidade, educación, política, medio ambiente, dereitos humanos…– responde as veces ao desexo de querer mellorar o mundo, pero tamén o que ocorre no seu barrio ou na súa casa.

Un exemplo é esta carta dirixida ao presidente do goberno contra a brutalidade das concertinas nas fronteiras de Ceuta e Melilla.

CARTA A
Presidente del Gobierno Mariano Rajoy Brey
Ministro del Interior Jorge Fernández Díaz

Como ciudadano/a del país al que usted representa, no quiero sentirme responsable de causar daños físicos a decenas de personas y por eso le ruego que ordene la retirada de las concertinas en las vallas fronterizas de Ceuta y Melilla, que se deje de emplear material antidisturbios, que interrumpa las devoluciones ilegales (“en caliente”) y que haga prevalecer el respeto a los derechos humanos y el cumplimiento de los tratados internacionales que obligan a España. Apelo a su responsabilidad para cumplir los acuerdos internacionales firmados por España y a las recomendaciones del Defensor del Pueblo y del Consejo de Europa para pedirle que ponga fin inmediatamente a esta situación y:
. ordene la retirada de las concertinas en las vallas fronterizas de Ceuta y Melilla
. que se deje de emplear material antidisturbios
. que interrumpa las devoluciones

Muchas personas llegan cada día a las fronteras de Ceuta y Melilla. La mayoría de ellas han tenido que elegir entre un ataúd y una maleta. Y tras meses de odisea en la que han invertido todo lo que tenían, los más afortunados consiguen llegar a una frontera hostil y fortificada. Sus sueños se estrellan contra una barrera prácticamente infranqueable, pero su desesperación les empuja a escalar una valla de seis metros coronada por concertinas, un alambre de cuchillas que causa graves lesiones, incluso la muerte.
Tampoco encuentran mejor suerte quienes intentan pasar a nado, como pudimos ver el pasado 6 de febrero en Ceuta. Porque mientras los migrantes se saltan la valla, las autoridades se saltan la ley. Esa es la realidad en la frontera: cuchillas que cortan la piel de quienes ascienden por las alambradas, materiales antidisturbios empleados contra nadadores exhaustos, devoluciones ilegales (llamadas “en caliente”) que vulneran la Convención de Ginebra y la normativa europea y española de Extranjería y Asilo.
Y lo peor de todo, es que entre esas personas, hasta un 50% podrían ser potenciales refugiados, personas que huyen de guerras, violaciones de derechos humanos, persecuciones religiosas, por género u orientación sexual, por ideas políticas, etc… Estas personas tienen derecho a recibir protección, como en su día lo obtuvieron personas como Albert Einstein, el Dalai Lama, Rigoberta Menchú o Gabriel García Márquez.
En CEAR no pararemos hasta conseguir que se corte con toda esa brutalidad y que se respete la ley. Para conseguirlo,necesitamos tu ayuda. Firma y comparte esta petición ahora. 

17 de nov. de 2014

SOBRE LA EXPLOTACIÓN INFANTIL

En clase de lengua castellana en 1º ESO vimos varios documentales relacionados con el tema del que trata el libro de esta evaluación "La Prisionera del Mago", la explotación infantil y el tráfico de seres humanos. Los vídeos nos abrieron los ojos a esta realidad tan cruda y doloroso que sufren muchos niños y niñas en el mundo.
Después de verlos, completamos una ficha sobre nuestras impresiones. En este póster quedan recogidas todas nuestras reflexiones y opiniones sobre ellos. Clica aquí para verlo.

http://pritrazo.edu.glogster.com/esclavitud-infantil/

13 de nov. de 2014

FESTIVAL DOS ELEFANTES PINTADOS NA INDIA

A clase de Proxecto Interdisciplinar quere ser unha pequena ventá pola que achegarnos ao mundo e coñecer diferentes aspectos doutras culturas. Nesta ocasión preparamos unha presentación oral sobre O Festival dos Elefantes da India e sobre un dos moitos deuses do hinduismo, o popular deus Ganesha.
Anabel e Oscar leron varios artigos, buscaron fotos en internet e prepararon a presentación oral que veredes a continuación.


Fontes:
Ganesha, o elefante sagrado : http://www.taringa.net
¿Por qué os elefantes son sagrados na India?: https://redaccion.lamula.pe
Festival dos elefantes pintados:http://www.taringa.net
O desfile dos elefantes pintados: http://www.nationalgeographic.com.es

O HINDUISMO: UNHA RELIXIÓN CON MÁIS DE 1000 DEUSES E DEUSAS

O hinduísmo é a relixión predominante en India aínda que convive con outras relixións como o Cristianismo, o Budismo e o Islam. Dentro das grandes relixións é a máis antiga e a terceira máis estendida a nivel mundial, máis de 800 millóns de seguidores.

Non ten fundador nin ordes sacerdotais, non existe un dogma único e carece de organización central. É por isto que dentro do hinduísmo podemos encontrar distintas correntes culturais ou escolas: deísta, teístas, monoteístas, politeístas, agnósticas e, mesmo ateas. Ten como principo "a unidade na diversidade" o que a converte nunha relixión complexa.
O hinduismo é unha relixión politeista, teñen miles de deusas e deuses, un dos máis populares é Ganesha, o deus con cabeza de elefante.


Segundo a lenda, o deus Shiva, o deus hindú da destrución, marchou á guerra e a súa muller Parvati, deseó tomar un baño, pero non habendo ningún garda para que vixiase a porta do seu apousento ocorréuselle a idea de crear un fillo para que o custodiase.

Parvati creou entón a Ganesha da pasta de sándalo que usaba para bañarse e lle deu vida dentro dunha figura. Entón ela situouno na porta e lle dió instrucións para que ninguén entrase. Mentres tanto o deus Shiva regresou da batalla pero como Ganesha non o coñecía non lle deixou que entrase no cuarto de Parvati. Shiva, enfurecido por este feito, colleu a súa espada e cortou a cabeza de Ganesha. Cando Parvati saíu e vió a Ganesha decapitado entrou en cólera. Entón ela adquiriu a forma da deusa Kali e ameazou con destruír os tres mundos existentes, o ceo, a terra e o subsolo. Vendo o malhumorada que estaba, os outros deuses estaban realmente temerosos e Shiva, nun intento de calmar a Parvati, transmitiu á multitude que trouxeran a cabeza do primeiro ser vivo que aparecese do norte (a dirección propicia asociada coa sabedoría). O primeiro ser vivo que apareceu foi un elefante. Entón trouxéronlle a cabeza do elefante e Shiva colocouna no madeiro do fillo de Parvati dándolle vida. Parvati púxose contenta e abrazou o seu fillo, o neno con cabeza de elefante que Shiva chamou Ganesha.

7 de nov. de 2014

CARAVANA POLA PAZ. CAMPAMENTOS SAHARAUIS

Durante a próxima semana, do 10 - 14 de novembro, participaremos na campaña de recollida de alimentos que a ONG "Solidariedade Galega co Pobo Saharaui" organizou en colaboración co concello. O lugar de recollida dos alimentos é no comedor. Anímate a participar! Colabora!
O pasado xoves visitáronos tres persoas desta ONG e asistimos a unha charla na que recibimos información sobre os diferentes programas que desenvolven e sobre a campaña de alimentos. Así soubemos que se recollen alimentos non perecederos como legumes, arroz, fariña, pasta. O aceite de oliva e a mel aprécianos moito pois utilízanos para as medicinas. As conservas de peixe, como atún e sardiñas, tamén, xa que teñen moi difícil conseguir peixe. Outras cousas que se poden donar son produtos de hixiene: champú, xel, xabrón, crema ...
Aquí deixamos unha pequena mostra da súa intervención.

SOLIDARIEDADE CO POBO SAHARAUI

Despois de recibir información nas aulas sobre a situación do pobo saharaui, o xoves día 6 pola tarde vimos o documental "Sahara Marathon".
Documental gravado en Alxeria que observa a situación dos/ás refuxiados e refuxiadas saharauís. Os preparativos do Maratón do Sahara, celebrado en Febreiro de 2003, serviranos de punto de unión para coñecer o punto de vista dun pobo afastado das súas cidades de orixe. O Maratón do Sahara é un dos acontecementos máis importantes en Alxeria xa que cidadáns/ás doutros países se desprazan alí para gozar do acontecemento e á vez ser testemuñas da situación dun pobo refuxiado dende hai décadas. O conflito que enfrontou a Marrocos e o Sahara Occidental por motivos de ocupación de terras deixou miles de saharauís fóra dos seus fogares. O documental está rodado en Tindouf, lugar onde se celebra o Maratón e onde moitos/ás saharauís viven dende hai 27 anos nun campo de refuxiados/ás. Dende 1991, a ONU xunto a Marrocos asinou un alto ao lume no conflito e dende entón non tomaron solucións definitivas ao respecto. Os/ás habitantes desprazados/ás do Sahara Occidental analizan a situación do seu pobo separado polo conflito e por un muro construído polos marroquís de máis de 2.500 quilómetros. Observaremos os preparativos do Maratón e contaremos coas declaracións dun dos seus participantes, Abdullah, un saharauí refuxiado en Alxeria que coa súa participación quere mostrar a situación do seu pobo.

6 de nov. de 2014

LALIA NA TITORÍA


Lalia é un documental grabado nos campos de refuxiados e refuxiadas de Arxelia. Nel vemos de xeito evidente o día a día nese campos. O director pon en boca dunha nena todos aqueles pensamentos que non poden saír á luz, non só pola situación de refuxiados senon polo silencio das mulleres nesa cultura. Silencio que gardaron a súa nai, a súa avoa, e que por fin pode comezar a romperse con Lalia, que expresa soños, emocións e recordos non vividos.
Despois de velo, na clase de titoría en 4º, comentámolo e eliximos unha frase do mesmo que nos impactou. Escribímola e explicamos as razóns.

LALIA

"Nunca vi mi pais, pero mi madre dice que  los ojos que miran no son los ojos de ver. Los ojos de ver están en el corazón. Si cierras los ojos puedes ver lo que quieras."

Estas son palabras de Lalia, protagonista do documental que tedes a continuación.
Lalia cóntanos como é o seu país, o Sahara. A súa pequena redacción vainos introducindo no seu mundo. Un mundo de sonos perdidos, de recordos non vividos para acabar espertando na súa realidade. Unha realidade terrible da que quere escapar: o seu exilio nun campo de refuxiados en Alxeria".