"Moita xente pequena, en lugares pequenos, facendo cousas pequenas, pode cambiar o mundo"
Eduardo Galeano

Blogue de Myriam Morán para as materias Igualdade de xénero e Educación para o desenvolvemento

28 de xan. de 2020

UNHA INXUSTIZA DEPORTIVA

Levo desde 5º curso facendo judo e sempre me pareceu unha cousa xenial e igualitaria entre homes e mulleres. Pero, este ano, descubrín que os homes poden e deben facer judo sen camiseta (só co pantalón, o cinturón e a chaqueta do kimono), mais as mulleres non poden quitar a camiseta aínda que teñan roupa interior deportiva por debaixo. Foi o día que lle preguntei ao meu adestrador por esta norma cando me decatei de que non hai deporte en igualdade de condicións para os dous sexos. E pódese ver ben que hai kimonos de varias cores, que a norma de só unha cor mudou co tempo dende que se creou esta noble arte. O problema é que dende o século XIX que apareceu este deporte, ninguén pensou en mudar a absurda norma que lles impide ás mulleres sentirse frescas ao practicar judo. Eu penso que deberíase plantear a sinxela idea de que unha muller sen camiseta non é tan raro coma para estar prohibido.

Alicia

26 de xan. de 2020

DE MACHOS A HOMBRES


DE MACHOS A HOMBRES

QUÉ PINTA HEDY LAMARR EN TU WIFI?

Hedy Lamarr, considerada la actriz más hermosa en la historia del cine, no sólo actuó, también fue una gran inventora.
"Cualquier chica puede ser glamourosa, sólo tiene que quedarse quieta y parecer estúpida". La frase es de Hedy Lamarr que, sin duda, era glamourosa pero de estúpida no tenía un pelo. Más bien al contrario.

Su nombre de nacimiento era Hedwig Eva Maria Kiesler. Esta actriz de origen austríaco ha pasado a los anales del cine por ser la primera mujer en protagonizar un desnudo integral en la gran pantalla (fue en el filme Éxtasis, 1933), sin embargo, el mayor logro de su vida fue crear una tecnología que abrió camino para la invención del wifi o el GPS. Si usted está leyendo esto en el móvil, que sepa que se lo debe a Hedy Lamarr.
Le o artigo completo aquí



Hedy Lamarr se abstuvo de fiestas, licores y lecturas, contrariamente a lo que se estilaba en Hollywood. Su pasatiempo consistía en inventar. Estas son algunas de sus aportaciones:

» Torpedos infalibles. El más importante (en colaboración con el músico de vanguardia Georges Antheil, autor del Ballet Mécanique) fue un "sistema secreto de comunicaciones" (1941) entre aviones y barcos para dirigir un torpedo con señales de radio cortísimas que cambian de frecuencia arbitraria y simultáneamente para evitar ser interceptadas. Es el germen de sistemas como el GPS, Bluetooth, teléfono móvil y wifi. También trabajó en un escudo antiaéreo.

» Coca-cola instantánea. Ideó una pastilla que se disolvía en agua para conseguir un refresco de cola. Howard Hughes le facilitó dos químicos para asesorarla. Finalmente, no funcionó.

» Lifting y otras ideas. Trabajó en un sistema de "estiramiento de piel basado en el acordeón", imaginó el collar fluorescente para perros, un nuevo tipo de semáforo o cambios del diseño del Concorde.

DISCRIMINACIÓN LABORAL POLO SEXO

No mundo laboral existen ainda hoxe moitas diferenzas según o teu sexo. Hai certos traballos que están mais orientados a un xénero ca outro e se algunha persoa exerce un traballo que "non e para o seu sexo " está mal visto ou pensan que non estás capacitado para facelo, incluso antes de ver cómo traballas.

Eu teño un exemplo moi cercano, xa que miña nai traballa nunha tenda de electrodomésticos e ela encárgase xunto a otra muller de levar e facer a instalacions dos mesmos. A xente, cando ve que son dúas mulleres pensan que non van dar feito ben o traballo sen ver previamente como traballan, porque ainda se pensa que unha muller non pode usar un destornillador, chaves ou outras ferramentas igual ou mellor ca un home. Ao final a xente queda contenta e para a próxima vez xa non teñen esos pensamentos tan discriminatorios e sexistas.
Angel Lomba

17 de xan. de 2020

ATOPA O VERDADEIRO AMOR. 1: Fútbol.

Capítulo 1: Fútbol

Que dano fai as veces o wasap

Guía didácitica

ATOPA O VERDADEIRO AMOR. 2. Árbol

Cpaítulo 2: Árbol

ATOPA O VERDADEIRO AMOR. 3: Telefonillo

Capítulo 3: Telefonillo

ATOPA O VERDADEIRO AMOR. 4: bANCO

Capítulo 4: Banco

Si algunha vez pensaches... que é normal que critique a túa forma de vestir ou o gorda que estás... ou que é normal que te chame continuamente para saber onde estás, ou que é normal que sexa celoso e ata che gusta, ou que é normal que queira estar todo o día contigo e non che deixe estar con ninguén máis, ou que é normal que nunca che exprese os seus sentimentos ou non che pida perdón porque os mozos son así... Empeza a pensar por que pensas iso. É probable que o escoitases ás túas amigas, que o teu ideal de amor leve a pensar que ten que ser así, que leas centos de tests en revistas que din cousas parecidas entre as súas claves para conseguir a parella ideal, ou que sintas que é mellor estar con alguén que soa... Pero é importante pensar si esas claves, esas formas que nos venden do amor valen para ti... ou non, o teu prefires construír outras. Porque todas, todos, non queremos nin necesitamos o mesmo.

ATOPA O VERDADEIRO AMOR. 5: Contraseña

Capítulo 5: Contrasinal

Por moito que as revistas, as series de televisión, os novelones ou películas de amor véndannos a idea de que o amor é complicado e difícil e que todos os mozos son iguais, non é así. Hai mozos capaces de tratarte ben, cos que relacionarte de ti a ti, respetuosos, cos que divertirte... E aos que tratar ben tamén, claro. As relacións de amor non teñen que ser competicións, nin guerras de sexos, nin teñen que levar celos, nin roios difíciles que nos poñen como retos a conseguir ao malote que che trata mal pero cambiará, ou ter que ser a tía máis sexy ou o tío que máis liga. Hai outras formas de amar que non sexan relacións difíciles.

16 de xan. de 2020

O MACHISMO MUNDIAL

O machismo que sofren moitas mulleres en países como a India ou Sierra Leona e algo que a ONU non se trata con seriedade. Esas mulleres ou rapazas son mutiladas xenitalmente e violadas a diario. Moitas delas foron ou están casadas con homes moito mais maiores ca elas os cales as abusan tanto física como psicologicamente.
Hay moitas mulleres en eses países que loitan en contra do machismo, como por exemplo a gañadora do Premio Nobel Malala Yousafzai. Malala é unha rapaza pakistaní que loita polos dereitos civiles, en especial polos dereitos das mulleres na sua provincia o norte de Pakistan. Alí, durante a ocupacion talibán, as nenas non podían ir a escola e ela creou un blog para a BBC (cadena de televisión británica) baixo un pseudónimo e alí relataba como era a ocupación e o seu punto de vista de como as rapazas podrian mellorar. Por este motivo, cando tiña 12 anos, un día que iba no autobús escolar un home pegoulle 3 tiros, polo que estuvo moi grave. En canto mellorou tiveron que sacala do pais, pois iban seguir intentando acabar coa sua vida. Levárona a Inglaterra, onde segue vivindo.

Tipos de violencia

Un dos tipos de violencia é a violencia física a cal ten moitas formas.
Un exemplo e a mutilizacion xenital feminina que se produce en moitos países de África como por exemplo en Senegal o Gambia e en algúns de Asia . Ás nenas, a un temprana idade, córtanlles o clítoris para que non poidan sentir placer mentras manten relacións sexuais.

Outro tipo da violencia machista é a que sofren moitas mulleres na casa, con medo a que os seus homes as obliguen a manter relación sexuais con eles, ou cando as ameazan con que se non lavan toda a casa e teñen a comida feita para cando eles volvan as mataran. Contra estas violencias machistas hay moitas campañas e no noso pais temos un telefono gratuito que non aparece no rexistro de chamadas que e o 016.
Una destas campañas e a do punto negro na man; esta campaña intenta salvar a estas mulleres co compromiso a a axuda de todo o mundo, decíndolles que poñan un punto negro na palma da man para que alguén que llo vexa, sepa que é vítima de maltrato e poda axudala.

Fontes:
Wikipedia
Campaña punto negro






Raul Ferreira

13 de xan. de 2020

XOGUETES E ESTEREOTIPOS

Cando entras nunha xoguetería e atopas, por un lado, un pasillo de color rosa repleto de bonecas e accesorios de maquillaxe; no seguinte, mais variado en canto a cores, coches de carreiras e figuras de acción. Algunhas tendas incluso os señalizan con carteles:´´Xoguetes para nenas´´ ou ´´Xoguetes para nenos´´. Vivimos nunha sociedade na cal os roles tradicionais están cada día mais presentes.

¿Por que seguimos fomentando estos estereotipos? Non se trata de impoñer aos nenos os xoguetes tradicionalmente dirixidos ao sexo oposto, se non de darlles a opción de elixir con qué queren xogar. Si o teu fillo varón quere xogar cun carrito de bonecas, quizá sexa porque ve ao seu propio pai como modelo a seguir, algo que debería ser motivo de orgullo, non de vergoña. Os nenos son solo nenos. Deixemoslles disfrutar do xogo sen prexuizos.

-Nesta imaxe pódese ver que nun lado hai unha habitación toda de rosa con bonecas e maquillaxe e danos a entender que a habitación dunha nena ten que ser rosa e ten que ter bonecas e maquillaxe.
-E na outra habitación vese un neno rodeado de cousas azuis, coches de xoguetes e roupa azul e danos a entender que e un exemplo para os nenos ter todo de azul e ter coches de carreiras.
Danierl Varela

A ROUPA DAS BAILARINAS

A roupa das bailarinas
O outro día, na televisión galega, soaba unha orquestra moi coñecida. Ese día en concreto facía un frío polar. Como era de esperar, ían cubertos cuns traxes abrigados (gabardina, pantalóns e zapatos de coiro). En cambio, as mulleres ían vestidas cuns maillots e flecos pendeirando deles, levaban as pernas e os brazos totalmente descubertos e un escote moi pronunciado. Por se fora pouco, elas eran as que bailaban para entreter o público; bailaban sobre unhas sandalias de tacón de agulla (duns 15cm apróximadamente). Levaban a cara toda maquillada e a pel que ensinaban estaba cuberta de purpurina e xoias pegadas a ela. A música que soaba era machista e estaba estereotipizada.
En diferentes actuacións cambiaban de roupa, mais se chegaban a poñer unha chaqueta, esta levaba o mismo escote. Tamén eran a altura e o tacón deses zapatos idénticos aos anteriores.
É obvio que é imposible bailar ou sentirse cómoda en tales traxes, pero a nosa arcaica sociedade pensa que é mellor así: que é mellor ensinar un corpo imposible de muller para agradar aos homes ca velas vestir unha roupa de carácter normal e deixalas mostrar o seu talento vocal coma cos rapaces de dita orquestra.

Alicia Martinez e Sara Conde

7 de xan. de 2020

NEN@S NAS MINAS DO CONGO

Nen@s nas minas de RD Congo

152 MILLONES DE NEN@S ESCLAVOS NO MUNDO

NEN@S ESCLAVOS EN MINAS E CANTERAS


ESCLAVITUD INFANTIL: NEN@S SOLDADO

NEN@S SOLDADO 1

KAME, A HISTORIA DUN NENO SOLDADO

NÍA, NENA SOLDADO DE LIBERIA

Un 40 % dos 300.000 nenos soldados son nenas. As nenas sufren unha doble victimización, por un lado, son reclutadas por grupos armados para combater nas zonas de conflicto e, por outro, son obxecto de tráfico tanto durante, como despois dos conflictos. Asimesmo son sometidas a explotación sexual polos exercitos que as reclutan.

Testemuña de Nia, unha nena soldado de Liberia.

NENOS SOLDADO 1

LA GUERRA COMO MEDIO DE SUBSISTENCIA

6 de xan. de 2020

ESCLAVISMO INFANTIL EN INDIA

TRATA DE NIÑAS EN BOMBAY

En Bombay se calcula que existen 400.000 personas que de una forma u otra están inmersas en redes de tráfico ilegal de personas. Hablamos con Pooja, una de las beneficiarias de Sonrisas de Bombay, sobre su experiencia cuando fue obligada a ejercer la prostitución en el distrito de Kamathipura.

PROSTITUCIÓN INFANTIL

Niñas desde los 12 años, aproximadamente, se inician de manera forzada en la vida sexual. Víctimas de violaciones, abusos y engaños terminan metidas en un círculo de violencia que les roba cada minuto la vida.

TRATA INFANTIL

Los niños y las niñas en Bolivia tienen una vida dura: son vendidos por entre tres y siete dólares, son víctimas de explotación sexual y laboral y no tienen protección frente a las mafias de tráfico de personas.

QUE HAI DETRÁS DO NOSO CONSUMO?

CAMBOYA: ESCLAVITUD Y TRÁFICO DE NIÑOS

Hay más de 400 millones de niños esclavos, muchos de ellos son víctimas del tráfico de menores. Se trata de un negocio que genera un beneficio anual de 7.000 millones de dólares. Se calcula en más de cuatro millones sólo el número de mujeres con las que se trafica cada año, siendo dos millones de ellas niñas obligadas a prostituirse.

HERMANOS

Hermanos, es un reportaje realizado por adolescentes participantes del programa de erradicación de trabajo infantil de Fundación Telefónica, como parte del proyecto "Jóvenes Comunicadores".

"Jóvenes Comunicadores" de Fundación Telefónica, que trabaja con adolescentes y jóvenes en proyectos de educomunicación que les permite capacitarse en herramientas comunicacionales. El objetivo es generar competencias y respeto a los derechos fundamentales de adolescentes en situación de vulnerabilidad.