"Moita xente pequena, en lugares pequenos, facendo cousas pequenas, pode cambiar o mundo"
Eduardo Galeano

Blogue de Myriam Morán para as materias Igualdade de xénero e Educación para o desenvolvemento

23 de abr. de 2015

VIDEO DO ENCONTRO

6 institutos de Galicia reflexionamos e creamos estas fotos sobre os Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio. Este é o video conxunto dentro do proxecto 'O mundo que queremos'.


23 DE ABRIL DÍA MUNDIAL DA TERRA

Hoxe estivemos vendo 10 datos fascinantes sobre o planeta Terra:


-Estímase que a terra existe dende  fai 4.700 millóns de anos.
-O océano Pacífico é máis extenso que todos os continentes xuntos.
-É posible darlle a volta ao mundo se navegamos polo paralelo 600 -5.
-O centro da terra está ubicado a 6000 kilómetros da superficie.
-En todo o globo hai máis de 40.000 volcáns.
-Nos polos hai aproximadamente 6 meses de luz e 6 de oscuridade.
-Non todos os países teñen 4 estacións.
-No seu movemento arredor do Sol a terra recorre 30 kilómetros por segundo.
-No Amazonas viven un tercio das especies terrestres do planeta.
-Se por algunha razón a Terra se detén en seco saliríamos voando a unha velocidade a que nos desintegraríamos.

PIncha aquí >> https://youtu.be/qdEonlIHbAs

Eloy 1º ESO

21 de abr. de 2015

"EL MAR SERÁ MÁS COMPASIVO CON NOSOTROS"

As perigosas rutas de migración no Mediterráneo
Miles de persoas que fuxiron dende Siria a Exipto tratan de cruzar o Mediterraneo cara Europa na procura dunha vida con dignidade. Para moitas persoas, tamén moitos nen@s, esta viaxe remata en traxedia.
Inmigrantes no Mediterráneo
13.500: Rescatados entre o 10 e 17 de abril
900: Mortos intentando cruzar entre o 1 de xaneiro e o 15 de abril
31.500: chegados a Europa dende o norte de África no que vai de ano
218.000 se estima que cruzaron o mar Mediterráneo en 2014
3.500 mortos ao intentar cruzar o Mediterráneo
Datos de Acnur



Le o artigo aquí
Fonte: BBC Mundo

5 PREGUNTAS PARA ENTENDER O DRAMA DA MIGRACIÓN A EUROPA

A deste domingo é a última traxedia: máis de 700 inmigrantes afogaron tratando de chegar en barco a Europa.
A embarcación en que viaxaban naufragou no Mar Mediterráneo a uns 210 quilómetros da illa italiana de Lampedusa.
É a mesma zona onde, só esta semana, o Guardactostas de Italia informou que rescatou uns 10.000 emigrantes cuxas embarcacións se viron en problemas.
E no que vai deste ano, calcúlase que unhas 900 persoas procedentes do norte de África morreron tratando de realizar o perigoso traxecto polas augas do Mediterráneo para chegar a Europa.
As cifras mostran un drástico aumento no número de persoas que intentan comezar unha nova vida en Europa, onde pensan que encontrarán mellores oportunidades de vida.
1. De onde veñen os emigrantes?
A cruenta guerra civil en Siria provocou un drástico incremento no número de emigrantes.
Segundo as axencias de axuda este conflito é a principal fonte de migración á Unión Europea. E agora o número de sirios que foxen do seu país superou o dos afgáns, eritreos e outras nacionalidades.
Pero tamén hai un gran número de persoas procedentes de África subsahariana que arriscan a súa vida para realizar o traxecto.
E en Libia moitos están dispostos a pagar sumas enormes de diñeiro a traficantes de persoas para escapar do conflito no seu país.
2. Hai agora máis persoas que emigran?
Os números certamente incrementáronse.
O ano pasado, unhas 219.000 persoas, refuxiados e emigrantes, cruzaron o Mediterráneo, segundo informes da axencia da ONU para refuxiados.
Unhas 3.500 persoas morreron.
En 2013, o total de persoas que chegou a Europa polo Mediterráneo foi moito máis baixo: unhas 60.000.
No que vai de 2015, calcúlase que polo menos 31.500 persoas cruzaron cara a Italia e Grecia, os principais puntos de entrada a Europa.
Máis de 3.000 emigrantes morreron cruzando o Mediterráneo dende xaneiro.
Os migrantes viaxan en barcos moi mal preparado para realizar o perigoso traxecto.
3. Por que chegan á illa italiana de Lampedusa?
Lampedusa converteuse nun "colo de botella" da migración porque é o punto europeo máis próximo dende o norte de África.
Non obstante, os centros de recepción de emigrantes noutros portos italianos, e en Grecia e Malta tamén están sobrepoboados.
Datos de Frontex, a axencia fronteiriza da Unión Europea, confirman que houbo un grande aumento no número de emigrantes que realizan a perigosa viaxe en barco dende Exipto e Libia.
4. É esta ruta do Mediterráneo o único traxecto de migración?
Non. Hai moitas outras rutas que tamén adoitan usar as persoas que queren chegar a Europa.
Grecia é un importante punto de tránsito. Moitas persoas viaxan a través dos Balcáns para tratar de chegar ao norte de Europa.
A veciña Bulgaria tamén viu un enorme incremento no número de persoas que fuxen de Siria que entran dende Turquía.
Antes da Primavera Árabe, a ruta polo occidente do Mediterráneo era un enorme desafío para España xa que moitas embarcacións que transportaban a inmigrantes de África subsahariana chegaban ás Illas Canarias.
Estes números diminuíron despois de que España reforzou a cooperación con Marrocos e fortificou os seus enclaves norafricanos, Ceuta e Melilla.

5. Por que se incrementaron os números de emigrantes?
As guerras en Sirya e Iraq son claramente os grandes impulsores da migración cara a Europa.
Os países veciños de Sirya recibiron uns tres millóns de regufiados. Millóns de sirios máis están desprazados dentro do seu propio país.
Pero moitos outros emigrantes continúan realizando perigosos traxectos dende o Corno de África.
Estes a miúdo son tratados brutalmente por traficantes de persoas e deben soportar a calor sufocante do deserto e o conflito político que actualmente asola a Libia, onde está o principal punto de partida.
Funcionarios italianos aseguran que a guerra que devastou a Somalia tamén provocou que moitos emigrantes, que son perseguidos xenuinamente, busquen asilo nese país.
Lampedusa converteuse no principal punto de entrada cara a Europa.
No caso de Eritrea, cre que moitos dos emigrantes son mozos que foxen do servizo militar obrigatorio, o cal se describiu como "unha especie de escravitude".
A situación en Eritrea tamén está deteriorada debido á represión política, din grupos de dereitos humanos.
En Afganistán, moitos continúan fuxindo da pobreza e a persecución política no país, e os letais ataques dos insurxentes do Talibán e de bandas criminais continúan con regularidade.
Tamén hai un alto número de chechenos que están a fuxir da atribulada rexión do Cáucaso norte, de onde moitos están a escapar debido aos combates e a pobreza.

Fonte: BBC Mundo

A TRAXEDIA DO MEDITERRÁNEO

Ao redor de 700 persoas -entre eles numerosas mulleres e nenos- puideron morrer cando o bote de 20 metros no que trataban de chegar dende as costas de Libia a Europa naufragou no Mar Mediterráneo.
o domingo tíñanse reportado só 28 sobrevivientes, que foron levados á illa de Sicilia.
Non obstante, segundo o diario italiano Corriere della Sera, no barco ían polo menos 900 persoas, das cales 200 eran mulleres e 50 nenos.
Esta é a "peor catástrofe" no Mediterráneo en anos recentes.
Segundo Nacións Unidas, a ruta que leva do norte de África a Italia converteuse na máis mortífera do mundo.
O naufraxio deste domingo a uns 200 quilómetros da illa italiana de Lampedusa é só o último dunha longa serie.
Sen ir máis lonxe a semana pasada deuse por desaparecidos a outros 400. E en febreiro polo menos 300 morreron na canle de Sicilia.
Só este ano se calcula que morreron 900 inmigrantes, en 2014 foron máis de 3.000. Todos en busca dunha vida mellor no continente europeo.
Libia, Estado falido
Todos os naufraxios dos últimos meses teñen en común que parten de Libia, país que vive un baleiro institucional e policial que propiciou a instalación das mafias de traficantes de persoas.
Le aquí o artigo completo
Rexido durante máis 40 anos polo estrito réxime do coronel Muamar Gadafi, a derruba da institucionalidad libia comezou coas rebelións de 2011 no marco do que se chamou a "primavera árabe".
No derrocamento de Gadafi tiveron un papel crucial Francia e Reino Unido, que xunto a Estados Unidos pediron ao Consello de Seguridade de Nacións Unidas o establecemento dunha "zona de exclusión aérea".
A medida foi aprobada "para "axudar a protexer os civís" e traduciuse en que a OTAN se fixese cargo dunha serie de operacións aéreas que axudaron á fin do réxime libio.
Non obstante, non cesaron dende entón os enfrontamentos nin a violencia entre faccións.
En xuño de 2014 celebráronse unhas eleccións parlamentarias coas que se buscaba poñer fin ao baleiro institucional creado tras o derrocamento de Gadafi e pola proliferación de milicias armadas.
Lonxe diso, na actualidade temos un país sumido no caos, con dous gobernos paralelos e ata 1.700 milicias, así como a cada vez máis prominente presenza do autodenominado Estado Islámico.
Recortes
Este caos institucional e a situación estratéxica converteron a Libia nun punto de paso idóneo para aqueles que queren dar o salto a Europa dende África.
As mafias de traficantes de persoas encontraron o negocio perfecto no desespero dos propios libios e os desprazados da guerra siria, así como inmigrantes chegados de países como Eritrea.
Os traficantes amontoan os emigrantes en destartalados e abarrotados barcos que non contan nin cun compás para encontrar o seu rumbo.
E iso coincidiu por outra parte co recorte da capacidade operativa dos equipos de rescate europeos no Mediterráneo.
En novembro do ano pasado, as autoridades italianas clausuraron a operación "Mare Nostrum", un programa de emerxencia iniciado tras a morte de 300 inmigrantes preto de Lampedusa.
Con Mare Nostrum, os italianos rescataron máis de 100.000 persoas do mar.
No seu lugar, a Unión Europea (UE) puxo en marcha "Tritón", ao que dedica algo máis de US$3 millóns ao ano, mentres Italia investía máis de US$10 millóns en Mare Nostrum.
Cun terzo do presuposto, os seus recursos son obviamente máis limitados: seis barcos, catro avións e un helicóptero.
Tritón xurdiu no medio das divisións sobre o asunto no seo dos 28 países que forman o bloque europeo.
Países como Reino Unido argumentaron que aumentar os recursos para os equipos de busca e rescate non faría máis a incitar a máis inmigrantes a asumir o risco de cruzar o Mediterráneo.
Outros, como Italia e Malta, no sur, onde chegan a maioría dos inmigrantes, argumentaban que non se podía esperar que eles asumisen todo o peso da crise.
Os expertos en calquera caso non deixaron de advertir que sempre tomaría máis tempo en chegar ao lugar dos rescates.
No seu momento, o secretario xeral do Consello Europeo para os Refuxiados, Michael Diedring, cualificou de "deplorable" que a UE optase por priorizar a súa seguridade fronteiriza ás misións de rescate.

Fonte: BBC Mundo

O SEXISMO NA PUBLICIDADE

E hoxe toca poñerse as gafas violeta para criticar este anuncio de Multiópticas: un home entre nun bar cheo de mulleres e unha voz sexi di "ten a incrible sensación de estrear todas as veces que queiras"; ou sexa, a idea de muller obxecto e consumo sexual, mulleres accesibles e accesorias, coma sempre.

AXÚDAME A MIRAR: Clip do dúo KARMA

Pedacito de mar que me consuela.
Pedacito de mar besando arenas.
Toda tu inmensidad dejando huella.
Ayúdame a mirar, ayúdame a mirar.

Encántame este grupo. Recoméndoo.

WATER FOR ÁFRICA NA MARATÓN DE PARÍS

En África as mulleres percorren cada día esta distancia para coller auga potable: isto é o que di esta pancarta que levaba este domingo Sabatou Sanneh, de Gambia, na Maratón de París, cunha garrafa na cabeza, coincidindo co inicio do Foro Mundial da Agua que se celebrou en Corea del Sur ata o próximo día 17. Siabatou Sanneh quería chamar a atención sobre a gran distancia que moitas africanas teñen que percorrer en busca de auga potable e pedir axuda para tratar de reducir esas distancias.
O encontro reúne a institucións, empresas, organizacións ecoloxistas, concellos e entidades sociais co obxectivo de estudar a escaseza de auga potable en moios lugares do planeta.
Os seus esforzos son parte un proxecto máis grande chamado " The Marathon walkers". A campaña da ONG "Water for África" recadará fondos para a construción de bombas de auga no seu pobo natal e noutros lugares.
Water for Africa busca axudar ao acceso de auga potable segura. De acordo á ONG, Gambia aínda necesita de duascentas a trescentas bombas de auga para alcanzar as necesidades da poboación. Esta necesidade absoluta é moi cara e a acción de Siabatou Sanneh foi parte dos plans para pedir donativos. Por cada 5$, podes comprar 40 metros para a perforación dun pozo de auga.
Segundo un dos co-fundadores da organización, Sheryl Greentree, a acción tamén é importante para mostrar o contraste entre a riqueza de París e a pobreza de África. En consecuencia, a súa organización en Gambia xa financiou a construción de bombas de auga 120 a un prezo de 4.900 Euros.

14 de abr. de 2015

ACHEGÁNDONOS A OUTRAS CULTURAS: El Salvador

Na materia de ética en 4º investigamos sobre alguns países en vías de desenvolvemento. Así coñecimos o seu sistema de goberno, a súa tase de mortalidad, alfabetización e outros aspectos da súa cultura como a gastronomía e festas tradicionais. Estas é as presentación que fixemos sobre El Salvador

EL SALVADOR

More presentations from pritrazo

COLAXES SOBRE DEREITOS HUMANOS

Colaxes sobre a expresión e violación dos dereitos humanos.
Lemos os dereitos humanos, en grupos de 3 selecionamos un deles para realizar un colaxe no que os presentamos ou denuciamos a súa falta de cumplimento.

Colaxes Dereitos Humanos"

More presentations from pritrazo

13 de abr. de 2015

ENTREVISTA NA SER

Por se non puidestes escoitar o sábado a entrevista que lles fixeron a Braima, Rina e Cristiana no programa ‘A Vivir Galicia’ da Cadena SER...Aquí a tedes. Ademais de falar da súa visita en Galicia, explicaron o traballo que desenvolven nas súas organizacións e a importancia manter os orzamentos de cooperación a pesar da crise.

Cooperación internacional con ACPP.
Hablamos de cooperación internacional con BRAIMA EDY SAMBÚ (Guinea B. Programa: Podcast A vivir Galicia. Canal: A vivir Galicia. Tiempo: 22:28. Subido 11/04 a las 16:31:44 4339155

VISITA DE PAISES DO SUR

Quedamos impactad@s co que escoitamos o outro día coa visita de estas personas. Abríronnos os ollos a unhas realidades moi diferentes as nosas e a o seu traballo. As dificultades que teñen para asistir á escola ou ao médico, o seu traballo nas organizacións as que pertencen e seu compromiso social.

12 de abr. de 2015

NOTICIAS FRESCAS

Na clase de naturais recopilamos noticias de prensa relacionados con el medio ambiente y sus consecuencias para las personas, el entorno y el planeta. Unha vez por semana as comentamos y propoñemos algunha solución ao problema en cuestión.


5 MITOS SOBRE INMIGRACIÓN

Mitos y creencias. Circulan y circulan y, al final, de tanto oirlas, llegamos a creer que son ciertas.
Hoy le toca el turno a la inmigración:
Los inmigrantes no se adaptan, bajan el nivel educativo, nos quitan el trabajo....

¿Qué ocurrió en España en 1868?, ¿podrías nombrar 3 autores de la generación del 98?
Estas son algunas de las preguntas del test de españolidad que se le pueden hacer a un inmigrante si quiere obtener la nacionalidad.

En clase de Lengua Castellana vimos un vídeo de La Sexta TV sobre "Falsos mitos sobre la inmigración" y tomamos notas. Luego, en grupos de 3 hicimos murales en los que incluimos los casos que se presentaban en el vídeo, opiniones de expertos y cifras que se aportaban en este documental y que desmontan estos mitos, estas creencias falsas.
Por último, preparamos la presentación y aquí tenéis el resultado.



Si quereis ver el reportaje de la Sexta columna, aquí está el enlace.

6 de abr. de 2015

THE GIRL EFFECT

En 1º vimos o video e copiamos o texto para poder comprendelo ben. Despois falamos do tema na clase de PRI.

ALIMENTOS PARA TOD@S

Baseado nunha antiga historia sobre a fame e o compartir, o vídeo animado forma parte da campaña "Unha familia humana, Alimentos para Todos,". A "alegoría das culleres longas" ensínanos que cando se loita para alimentar só a nós mesmos, todo o mundo pasa fame. Pero cando nos centramos na fame do noso veciño, descubrimos que hai maneiras de alimentar a todo o mundo.

NUNCA ESQUEZO OS MEUS LIBROS

Sucédense tantas imaxes da matanza en Gaza, Palestina...que esta sociedade na que vivimos faise á barbarie, á morte e ás imaxes de cadáveres de nenos e xente inocente.
Esa dor que acompaña cada día a xente de Palestina é ás veces insoportable. Insoportable ter a certeza que a poboación civil apenas ten onde refuxiarse. Nin nas súas casas, nin nos colexios da ONU nin nas mezquitas. Existe tanta inxustiza no mundo que ninguén poida parar esta masacre?.
Hoxe vin unha imaxe: unha nena, recollendo de entre os escombros as súas xoias enterradas: libros que outro día axudáronlle quizais a evadirse das bombas, do son das ambulancias...
"Nunca esquezo os meus libros.." di.
Unha vontade inquebrantable de supervivencia, superación e resistencia.