"Moita xente pequena, en lugares pequenos, facendo cousas pequenas, pode cambiar o mundo"
Eduardo Galeano

Blogue de Myriam Morán para as materias Igualdade de xénero e Educación para o desenvolvemento

13 de dec. de 2015

TRAZO CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO


TRAZO CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO on PhotoPeach

Galería fotográfica das actividades realizadas para conmemorar o día internacional da violencia contra a muller no colexio.

TANIA en ARTUR e CLEMENTINA

O debut de Tania co conto "Artur e Clementina" foi espectacular. resentou a súa actuación para os máis pequenos do colexio e para toda a secundaria. Non cabe dúbida de que é unha gran artista.
Déixovos con ela.

11 de dec. de 2015

25 de NOVEMBRO: MARÍA co conto ARTUR e CLEMENTINA

Os cursos de 3º e 5º de primaria disfrutaron co relato de María do conto Artur e Clementina o día contra a violencia de xénero. Ela contouno tna ben que todo o mundo comprendeu a carga que levaba Clementina nas suas costas.
Aquí tedes o video na biblioteca.

1 de dec. de 2015

25 de Novembro: TEATRO

Para conmemorar o 25 de Novembro, día internacional da violencia contra a muller, na clase de 1º de Igualdade de xénero e dereitos humanos preparamos o conto Artur e Clementina. Fixemos dous grupos de teatro para representar a obra y tres rapazas fixeron de contacontos. Tod@s nos fomos contar o conto polas clases de primaria, cada un@ de nos a un grupo. Tamén necesitamos un equipo de artistas que se adicou a facer os carteis para as representacións. Toda a clase participou e desfrutamos moito.
Aquí tedes o video que montou Ramón, o profe de EF, da representación do grupo formado por Vannia, Paula e Samuel. Esperamos que vos guste.


30 de nov. de 2015

25 NOVEMBRO: DANZANDO CONTRA A VIOLENCIA


Coa peza 'Demons', de Imagine Dragons, estivemos a traballar en Cidadanía e mais en Música o movemento e a coordinación, o mimo, o teatro... simbolizando palabras das relacións afectivas, xa foran positivas (agarimo, amor, igualdade...) ou negativas (desprezo, submisión...). A montaxe acaba cun selfie e as nosas mans violetas en alto para pararmos a lacra social da violencia machista.


24 de nov. de 2015

ARTUR E CLEMENTINA por UXÍA

Desfrutade con Uxía, a nosa contacontos de hoxe, artista natural que presenta a súa actuación en primaria o 25 de novembro de 2015.
Debuta con "Artur e Clementina"



22 de nov. de 2015

O MALTRATO SUTIL

Un día cualquiera, nunha cidade calquera, nun país calquera, naceu unha niña preciosa, os seus ollos o llaban todo con curiosidade.


LE AGORA ESTE ARTIGO COMPLETO AQUÍ.
El maltrato sutil causa dolor, inseguridad y baja autoestima, por lo que no debemos permitirlo. Protesta si hay algo te haga daño, aunque tu interlocutor se moleste. Si no lo entiende, carece de empatía y de de la adecuada inteligencia emocional para establecer relaciones saludables.

CANDO SE APRENDE A VIOLENCIA?


No mundo da infancia, a violencia non existe.

A ORDE DAS COUSAS

“El Orden de las Cosas” trata sobre a violencia de Xénero, e dende o principio decide abandonar o realismo para facer unha interpretación simbólica e intencionadamente surrealista da realidade co fin de provocar unha resposta reflexiva , moi distinta da que provoca a cruda realidade mostrada tal cual.

Gústame porque me deixa sobrecoxida, sen mostrar en ningún momento a violencia explícitamente. Utiliza metáforas visuais (a pinga de auga, o cinto, a bañera…), e por medio delas transmite a indefensión e o sufrimento producido polo maltrato e os seus efectos, mostrando os moretones pero non os golpes.
Nominado aos premios Goya no 2011, e gañador en moitos festivais.

ESTAMOS CONTIGO


uXÍA

VIOLENCIA 0

Este foi un dos videos que máis me gustou porque me chamou máis a atención. Aparte creo que transmite ben COMPROMISO por parte dos homes cara as mulleres.
Paula, 1º

DÍA 25 DE NOVEMBRO. HAI SAÍDA

Estes vídeos foros sen dúbida os que máis me chegaron, xa que para min foron os máis significativos. Nos dous casos enséñanos perfectamente que contra a viloencia de xérero hai salida, só fai falta contalo.
Tania 1º

13 de nov. de 2015

EUROPA, UN DESTINO












Somos @s alumn@s de 2º da ESO e en titoría estivemos vendo un documental sobre os subsaharianos que intentan cruzar a fronteira para chegaren a Europa e conseguir unha vida mellor.Veñen de Mali, Costa de Marfil... e viven en condicións pésimas nun campamento no monte Gourougou , en Nador, Marrocos, enfronte de Melilla.


Convidámosvos a velo!

Preme na foto superior para ir á web. Ao  vídeo pódeslle poñer subtítulos.

11 de out. de 2015

ANTONINA E LUIZA. DÍA INTERNACIONAL DA NENA

Antonina, 17 años. Kenia

"Si una chica está bien educada puede tener trabajo y tomar decisiones", opina Antonina. / JAVIER SAURAS
¿Cuál es su objetivo? "El cuatro, porque trata sobre tener las mismas oportunidades. La educación es uno de los pilares más importantes de la vida de las personas y para salir de la pobreza", responde la joven. "Si una niña está formada como yo, puede tener un trabajo, hablar con otros, tomar decisiones", abunda. Gracias a las oportunidades para formarse, Antonina siente que está creciendo y llegando lejos como mujer. "Pero es injusto que otras niñas sufran y creo que debo hacer algo al respecto", asegura. Por eso, planea estudiar derecho y ser una activista defensora de los derechos humanos. "La ONG Plan me ha ayudado a alzar mi voz, y en el futuro me gustaría hacer lo mismo por otros", añade. Eso, además de aviadora. "Me gusta la naturaleza y viajar".

Luiza, 17 años. Brasil


Para Luiza, brasileña de 17 años, el machismo no tiene sentido. Su objetivo es combatirlo. / JAVIER SAURAS
Parece mayor de lo que dice su documentación. No solo por su aspecto físico, sino por su elaborado discurso sobre por qué la educación (especialización), la salud y la protección son los tres derechos que, junto con Irlane y otras chicas brasileñas, decidió defender ante los jefes de Estado citados en Nueva York para aprobar los Objetivos de Desarrollo Sostenible a finales de septiembre. "Voy a hablar mucho", avisa. "La educación es importante porque no podemos desarrollar el país sin ella. Ahora vivimos en una continua batalla para pagar las facturas a final de mes, pero yo no quiero que mi vida sea así. Ni la de nadie. Necesitamos que la educación se mueva donde nosotras estamos. Las que vivimos en zonas rurales, tenemos que marcharnos a las ciudades para poder seguir estudiando. Muchas no pueden abordarlo y acaban viviendo en casas de familiares que no pagan con dinero, sino trabajando para ellos. Esto no les ocurre a los chicos". Luiza apenas toma aire y continúa. "Lo segundo es la salud. Las mujeres en Brasil no tienen acceso a un ginecólogo y precisamente uno de los problemas que tenemos que atajar en el país es el embarazo adolescente. En mi país se hacen bromas con el sexo. Por eso, cuando las chicas tienen alguna duda o situación difícil, no se atreven ni hablar sobre ello con el doctor, porque creen que se burlará. Sienten vergüenza". Cierra otro capítulo y continúa: "Protección". Esboza un gesto de enojo. "La Policía tiene que mejorar el servicio de atención a las mujeres víctimas de violencia. No puede ser que todavía les pregunten: '¿Qué hiciste para ser maltratada?". Luiza se sincera y reconoce que en su familia hubo un caso de abusos sexuales. "Mi prima tenía nueve y mi tío 40 años. Cuando fuimos a juicio le creyeron a él. Es difícil para una chica pasar por eso. Ella sufre violencia y es a quien la gente juzga como si fuera la culpable", relata. "Sí, me enfadé. Esto debe cambiar. Yo lo quiero cambiar. El machismo no tiene sentido", termina.

SARA, LINDSAY, IRLANE E DARA. DÍA INTERNACIONAL DA NENA

Sara 17 anos, Pakistan
"En mi opinión, el objetivo más importante es la educación universal", afirma Sana. La joven pakistaní continúa su razonamiento: "En mi país, el sistema educativo no es bueno. Solo el 25% de las escuelas son adecuadas para las niñas". La joven está convencida de que cuantas más niñas estén educadas, mejor será la sociedad en su conjunto. "Ellas podrán resolver cualquier problema", apostilla. Se refiere a que las jóvenes podrán enfrentarse con herramientas personales a situaciones de vulnerabilidad frecuentes en su país, como el matrimonio infantil —en Pakistán, una de cada cinco menores se casa antes de cumplir los 18 años, según las estimaciones de la organización Girls Not Brides—. Sana asegura que ella se ha librado de ese destino porque su padre cree que la educación es importante. "Tengo dos hermanas y dos hermanos. Todos estudiamos". Pero no todos los progenitores son como el suyo. "En mi pueblo, que tiene 200 casas, las niñas no tienen permitido estudiar. O no pueden porque no tienen dinero", afirma. Por eso, reparte material e imparte clases gratuitas a quienes no pueden permitírselo. Eso es lo que hace hoy, en el futuro quiere ser abogada. "En mi país hay muy pocas letradas que defiendan a mujeres. Y lo necesitan porque cada día las violan, las matan...", explica su elección. "La mayoría de abogados en Pakistán solo se dedican a ganar dinero y no a resolver los problemas de la gente", critica.

Lindsay, 16 años. Filipinas


Lindsay: "En Filipinas hay muchas niñas que sufren. ¡Y yo no lo sabía!" / JAVIER SAURAS
"Educación". Lindsay es rotunda. Cree que cada uno de los 17 Objetivos de Desarrollo Sostenible, especialmente la igualdad de género, se pueden conseguir si hay acceso universal a la educación. "En nuestro país hay casos de acoso sexual, embarazo adolescente, matrimonio temprano... Y creo que la educación es la solución a todos estos problemas", detalla. Fue durante un viaje a Manila, cuando Lindsay se dio cuenta de lo grande que era el mundo, tanto que descubrió poblados allí en los que las niñas sufrían violencia y discriminación. "¡Y yo no tenía ni idea!", advierte. Ella, que ya trabajaba en su comunidad en programas de resiliencia frente a desastres naturales (por lo que fue seleccionada para visitar proyectos en Manila), se encontró con otra terrible realidad que no está causada por las inclemencias climáticas, sino por la falta de respecto que algunas personas le tienen a los derechos humanos. Lejos de amilanarse, decidió luchar contra la injusticia. Como defensora de los derechos de las mujeres, pero sobre todo como periodista, "Estudio inglés y comunicación porque creo que dar voz a la gente puede contribuir a solucionar sus problemas", dice.

Irlane, 17 años. Brasil

Irlane es una de las autoras de 'La declaración de las niñas de Brasil'. / JAVIER SAURAS
Fue en el seminario Es mi turno, impartido por la ONG Plan Internacional en Brasilia, en el que las 18 adolescentes asistentes decidieron redactar La declaración de las niñas de Brasil, un documento en el que exponían los objetivos que, según ellas, son prioritarios para las menores de su país. "De los 17, creemos que tres son fundamentales. La salud, la protección y la educación", apunta Irlane. "En Brasil no tenemos un servicio de atención sanitaria especializado para mujeres. Tampoco la policía y somos más vulnerables. Y respecto a la educación, no todos los niños reciben una formación de calidad y, peor aún, las chicas no pueden especializarse en la formación que es considerada de hombres. Deberíamos poder cursar lo que queremos", enumera. La realidad a combatir es muy distinta de la que reivindica: "Muchas adolescentes se quedan embarazadas y dejan el colegio".

Darakhashan, 15 años. Pakistán

Para Darakhashan, la educación es fundamental para salir de la pobreza. / JAVIER SAURAS
"Tengo una historia que quiero compartir. Tengo una tía que cuando tenía 14 años, su padre quería casarla. Ella se negó porque quería estudiar y pensaba que era muy joven para formar una familia. Pero al final se casó. Forzada. Yo tenía nueve años, vivía en el mismo pueblo y me preguntaba si a mí me pasaría lo mismo. Con 15, mi tía tuvo su primer hijo. Han pasado seis años y ahora tiene cinco. Mis padres, como yo, han conocido la situación de mi tía, y la ven trabajar duro para cuidar de su extensa familia. Cuando yo misma cumplí 15 años, mi padre decidió que ese no debía ser mi destino, sino que debía continuar mi educación. Y ahora estoy en Nueva York gracias a él". Con este relato, Darakhashan explica su compromiso personal contra el matrimonio infantil en su país. Trabaja en colaboración con ONG que operan en su zona, como Plan Internacional. "Formo parte de un grupo de 13 chicas que nos dedicamos a advertir a los padres de los riesgos de los casamientos tempranos. Vamos puerta por puerta dando charlas a las niñas y sus progenitores", detalla. Algunas veces, reconoce, sus interlocutores les cierran sus hogares pues consideran que sus ideas sobre los beneficios de asistir a la escuela o respecto a la salud femenina son peligrosas. "Pero volvemos una y otra vez e insistimos".

JACINTA, GHENE E LURFAHADA. DÍA INTERNACIONAL DA NENA

JACINTA 16 ANOS. KENIA
"En mi país, las niñas no tienen las mismas oportunidades que los chicos. Mientras que ellos cuentan conuna asignación económica y pueden socializar, nosotras nos tenemos que quedar en casa para cocinar y cuidar de la familia", se queja elocuente, en perfecto inglés, la joven. Continúa: "Las niñas no pueden tomar sus propias decisiones. Y ellos sí. Pero nosotras podemos tomar decisiones en nuestra vida. Ahora sé que yo puedo". Lo sabe porque de entre todos sus compañeros de clase, la ONG la eligió a ella para acudir a la ONU después de que diera un discurso en su colegio contra la mutilación genital femenina y el matrimonio infantil que "ocurre mucho en Kenia". El país africano, de hecho, está muy atrás en la tabla del Índice de Igualdad de Género de la ONU, en la que ocupa la posición 147ª de 187. Para mejorar y erradicar la ablación o los casamientos forzados, entre otras lacras que sufren las kenianas, el más importante objetivo según Jacinta es el número cinco. "Que todas otras adolescentes tengan igualdad de oportunidades y se sientan empoderadas", apostilla. Sus padres, al principio, no aceptaron de buen grado que su hija adolescente se convirtiera en una activista que organizaba (y aún lo hace) grupos de conversación sobre igualdad de género en su escuela. "Me llevó mucho tiempo convencerles, pero ahora están contentos conmigo. Estoy aquí", subraya mientras agarra con fuerza su asiento en el barco que une Manhattan con Staten Island. De mayor, concluye, quiere ser abogada. "Para defender a las niñas como yo", zanja. 


GHENE 14 ANOS. FILIPINAS

"Quiero que todas las niñas sean iguales en todos los aspectos: educación, salud, política...". Su objetivo, dice, es el quinto de los 17 que se han aprobado por las Naciones Unidas y que guiarán la acción internacional hacia un mundo más justo y equitativo para 2030. Ghene observa cómo en "algunos lugares" de su país, las crías sufren violencia y abusos. "El 60% de las escuelas no son seguras. Y ellas tienen problemas porque se da voz a los chicos, y ellas son ignoradas". Cree que esta diferencia de trato y oportunidades se da porque la sociedad cree que ellos son mejores en liderazgo. "Pero yo sé que las mujeres podemos". Tanto es así que planea estudiar Ciencias Políticas y Sociales para ocupar "alguna posición en el Gobierno". Según lo dice, matiza: "Sueño con llegar a ser la presidenta del Gobierno de mi país". Y ríe.


NURFAHADA 16 ANOS. FILIPINAS
"Los Objetivos de Desarrollo Sostenible tienen que poner fin a toda discriminación contra las mujeres y niñas. En la educación, cargos públicos...". Nurfahada es voluntaria en uno de los centros de atención a las víctimas de violencia en su país. Es en los desplazamientos internos, debido a los conflictos y enfrentamientos en determinadas zonas geográficas, en los que las chicas sufren violaciones, embarazos, matrimonios forzados. "Veo que cada año hay casos crecientes de agresiones a mujeres y he sido testigo de cómo les afecta física y mentalmente". Así lo explica esta adolescente involucrada en la lucha por la igualdad de género porque, según dice, no quiere obviar lo que les pasa a esas niñas. "Deben tener las mismas oportunidades. Han de saber que tienen un futuro mejor si quieren. Quiero que puedan ir a la escuela, deseo que se curen de sus heridas. Creo que pueden", argumenta. Con tal convicción, estudiará Trabajo Social. "Para ayudar a cambiar el mundo, a las niñas y a mí misma. Porque ellas aprenden de mí, pero yo también aprendo de ellas", termina.

DÍA INTERNACIONAL DAS NENAS 2015

Este é o cuarto ano que se celebra o día internacional das nenas. Para conmemorar esta data e para que non esquezamos as desigualdades que sofren nenas por todo o mundo, deixámovos este video.

11 DE OUTUBRO: DÍA INTERNACIONAL DAS NENAS

Non son poucos quen afirma que a desigualdade de xénero é a nai de todas as desigualdades. E que acabar con ela é un requisito inapelable para lograr progreso social e económico en calquera sociedade. Tales afirmacións foron en certo xeito aceptadas pola comunidade internacional en tanto que a loita contra ela non só ten dedicado un dos 17 Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable (o 5) senón que impregna transversalmente todos os demais. Ghene, Nurfahada, Lindsay, Jacinta, Irlane, Antonina, Sa, Darakhshan e Luiza téñeno claro: para acabar con esta inequidad, as nenas deben gozar das mesmas oportunidades e dereitos que os homes. Estas adolescentes de diferentes países:Filipinas, Nixeria, Paquistán e Brasil, levaron esta mensaxe ante algúns dos líderes mundiais citados en Nova York o pasado 25 de setembro na 70ª Asemblea Xeral na que se adoptou a nova axenda internacional de desenvolvemento. Elas foron as elixidas pola ONG Plan Internacional para asistir á cita na Gran Mazá e ser as portavoces de millóns de nenas e mulleres que sofren discriminación e violencia.
As nove rapazas alzaron a súa voz polas que non a teñen para pedir educación universal, pois as nenas que non recibiron ningunha formación teñen unha probabilidade tres veces maior de casar antes de cumprir 19 anos que aquelas que estudaron ata secundaria, como subliña un informe de 2012 do Fondo de Poboación da ONU (UNFPA). Todas reivindicaron o efectivo cumprimento de obxectivo número cinco:"lograr a igualdade de xénero e autonomía das mulleres" e especialmente respecto das nenas. Os datos e a realidade que reflicten urxen a tomar medidas. Sirvan de exemplo dous datos da Organización Internacional do Traballo que destaca Plan na súa campaña Por ser nena.
O primeiro é que o 10% das pequenas entre 5 e 14 anos realiza tarefas domésticas 28 horas ou máis á semana, o que as mantén afastadas dos estudos. Outro: o 98% da cifra estimada de 4,5 millóns de persoas que son explotadas sexualmente son mulleres e nenas.
Este 11 de outubro no que se celebra o Día Internacional da Nena, escoitamos e reproducimos nas seguintes entradas do blog as súas reivindicacións, inquietudes e soños de futuro a través destas adolescentes que tiveron a oportunidade de pedir cara a cara un compromiso real pola igualdade de xénero e os dereitos das mulleres a quen ostenta a batuta do mundo.   

27 de set. de 2015

AS CORCERIZAS

Visita "As Corcerizas", na serra de San Mamede (Ourense). Un proxecto da asociación ecoloxista "Amigos da Terra". Pola mañá aprendemos sobre os alimentos quilométricos con un video, con xogos e reflexionando sobre o tema. Pola tarde fixemos unha visita explicada ás instalacións, e coñecimos as enerxias renovables que utilizan, o tratamento para depurar as augas residuais feito con plantas, os materiais ecolóxicos con que están construidos os propios edificios (bioconstrucción), o compostaxe e a horta ecolóxoca.

PENSA GLOBAL, CONSUME LOCAL


Falamos na clase o que significa:


Tomamos nota dos ingredientes que nos chaman a atención no video e comentamos posteriormente o sentido dos mesmos.

16 de set. de 2015

DOS TOMATES Y DOS DESTINOS


Dos tomates, un tranxénico e outro do pais, quedan en bar despois de coñecerse nun chat en internet... Unha producción de VSF (Justicia alimentaria global) baseada na idea Orixinal de Aníbal Gómez interpretada por Joaquín Reyes y Carlos Areces.

Non esquezas deixar o teu comentario.

ALIMENTOS QUILOMÉTRICOS Y DESPERDICIO DE ALIMENTOS

Que relación existe entre os alimentos quilométricos e o desperdicio dos mesmos?
Moitos almentos viaxan miles de quilómetros antes de chegar as nosas mesas. O impacto ambiental que esto supón é enorme porque o medio de transporte que se utiliza (avión ou barco) contamina moitísimo, ademáis do despilfarro que leva consigo, xa que una parte deles pérdese durante a viaxe.
Consumir alimentos de tempada e de producción cercana, comprar en tendas pequenas e nos mercados locais é elixir un modelo agrícola que non despilfarra e contamina moito menos.

ALIMENTOS QUILOMÉTRICOS

XOVES 24 DE SETEMBRO 
1º e 2º DE ESO

Centro de Educación Ambiental "As Corcerizas"
S.Mamede km10-Arnuide (Ourense)


O actual modelo de produción e distribución, ligado a un estilo de vida consumista, agóchanos a realidade que a nosa alimentación implica moitas veces: unha xigante pegada de carbono, a depreciación da calidade dos produtos  ao viaxar miles de quilómetros ata chegar a nosa mesa, ou os impactos ambientais e sociais que a produción desde produto leva asociados.

O obxectivo é fomentar unha toma de consciencia sobre a problemática alimentaria, e promover alternativas de consumo que reduzan os custos ambientais, sociais, e tamén financeiros da nosa alimentación. Consumir produtos locais e de calidade é posible, é factible e sobre todo é saudable para ti e para o teu entorno.

NORABOA A TOD@S

Comezamos un novo curso escolar cheos de alegría, pois como xa sabedes no CPI de Trazo gañamos o VII Premio Nacional de Educación para el desarrollo "Vicente Ferrer", xunto con outros 15 centros de todo o estado.
Noraboa a todo o alumnado e profesorado participante neste proxecto  e moitas grazas por poder contar convosco.
Se tod@s poñemos o noso grao de area, faremos un futuro mellor.

Clica aquí para ler a noticia.

21 de maio de 2015

LIBERACIÓN


Ola!

Dende o curso de 2ºESO botamos unhas semaniñas preparando esta danza para o 70 aniversario da liberación do campo de exterminio de Mauthausen. 2ºESO CPI Viaño Pequeno (A Coruña). A música, de John Williams, pertence á impactante peli 'A lista de Schindler', sobre a que traballamos en Cidadanía. 
A idea era presentala o día exacto: 5 de maio. Ao final atrasouse unha semaniña e cadrou unha mañá solleira. 
Que vos guste!!! ;)


7 de maio de 2015

CHILD SOLDIERS: A GLOBAL ISSUE

Na clase de inglés, en 2º, estivemos reflexionando sobre os dereitos de nenas e nenos e os nenos soldado.

Watch the video and answer the questions.

4 de maio de 2015

DERECHOS HUMANOS

Reflexión sobre a violación dos dereitos humanos. En 4º estudiamos e analizamos o tema e as repercusións que ten a partir de diferentes artigos recollidos na prensa dixital.

Clica aquí para ver o traballo de investigación en prensa que fixemos.

23 de abr. de 2015

VIDEO DO ENCONTRO

6 institutos de Galicia reflexionamos e creamos estas fotos sobre os Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio. Este é o video conxunto dentro do proxecto 'O mundo que queremos'.


23 DE ABRIL DÍA MUNDIAL DA TERRA

Hoxe estivemos vendo 10 datos fascinantes sobre o planeta Terra:


-Estímase que a terra existe dende  fai 4.700 millóns de anos.
-O océano Pacífico é máis extenso que todos os continentes xuntos.
-É posible darlle a volta ao mundo se navegamos polo paralelo 600 -5.
-O centro da terra está ubicado a 6000 kilómetros da superficie.
-En todo o globo hai máis de 40.000 volcáns.
-Nos polos hai aproximadamente 6 meses de luz e 6 de oscuridade.
-Non todos os países teñen 4 estacións.
-No seu movemento arredor do Sol a terra recorre 30 kilómetros por segundo.
-No Amazonas viven un tercio das especies terrestres do planeta.
-Se por algunha razón a Terra se detén en seco saliríamos voando a unha velocidade a que nos desintegraríamos.

PIncha aquí >> https://youtu.be/qdEonlIHbAs

Eloy 1º ESO

21 de abr. de 2015

"EL MAR SERÁ MÁS COMPASIVO CON NOSOTROS"

As perigosas rutas de migración no Mediterráneo
Miles de persoas que fuxiron dende Siria a Exipto tratan de cruzar o Mediterraneo cara Europa na procura dunha vida con dignidade. Para moitas persoas, tamén moitos nen@s, esta viaxe remata en traxedia.
Inmigrantes no Mediterráneo
13.500: Rescatados entre o 10 e 17 de abril
900: Mortos intentando cruzar entre o 1 de xaneiro e o 15 de abril
31.500: chegados a Europa dende o norte de África no que vai de ano
218.000 se estima que cruzaron o mar Mediterráneo en 2014
3.500 mortos ao intentar cruzar o Mediterráneo
Datos de Acnur



Le o artigo aquí
Fonte: BBC Mundo

5 PREGUNTAS PARA ENTENDER O DRAMA DA MIGRACIÓN A EUROPA

A deste domingo é a última traxedia: máis de 700 inmigrantes afogaron tratando de chegar en barco a Europa.
A embarcación en que viaxaban naufragou no Mar Mediterráneo a uns 210 quilómetros da illa italiana de Lampedusa.
É a mesma zona onde, só esta semana, o Guardactostas de Italia informou que rescatou uns 10.000 emigrantes cuxas embarcacións se viron en problemas.
E no que vai deste ano, calcúlase que unhas 900 persoas procedentes do norte de África morreron tratando de realizar o perigoso traxecto polas augas do Mediterráneo para chegar a Europa.
As cifras mostran un drástico aumento no número de persoas que intentan comezar unha nova vida en Europa, onde pensan que encontrarán mellores oportunidades de vida.
1. De onde veñen os emigrantes?
A cruenta guerra civil en Siria provocou un drástico incremento no número de emigrantes.
Segundo as axencias de axuda este conflito é a principal fonte de migración á Unión Europea. E agora o número de sirios que foxen do seu país superou o dos afgáns, eritreos e outras nacionalidades.
Pero tamén hai un gran número de persoas procedentes de África subsahariana que arriscan a súa vida para realizar o traxecto.
E en Libia moitos están dispostos a pagar sumas enormes de diñeiro a traficantes de persoas para escapar do conflito no seu país.
2. Hai agora máis persoas que emigran?
Os números certamente incrementáronse.
O ano pasado, unhas 219.000 persoas, refuxiados e emigrantes, cruzaron o Mediterráneo, segundo informes da axencia da ONU para refuxiados.
Unhas 3.500 persoas morreron.
En 2013, o total de persoas que chegou a Europa polo Mediterráneo foi moito máis baixo: unhas 60.000.
No que vai de 2015, calcúlase que polo menos 31.500 persoas cruzaron cara a Italia e Grecia, os principais puntos de entrada a Europa.
Máis de 3.000 emigrantes morreron cruzando o Mediterráneo dende xaneiro.
Os migrantes viaxan en barcos moi mal preparado para realizar o perigoso traxecto.
3. Por que chegan á illa italiana de Lampedusa?
Lampedusa converteuse nun "colo de botella" da migración porque é o punto europeo máis próximo dende o norte de África.
Non obstante, os centros de recepción de emigrantes noutros portos italianos, e en Grecia e Malta tamén están sobrepoboados.
Datos de Frontex, a axencia fronteiriza da Unión Europea, confirman que houbo un grande aumento no número de emigrantes que realizan a perigosa viaxe en barco dende Exipto e Libia.
4. É esta ruta do Mediterráneo o único traxecto de migración?
Non. Hai moitas outras rutas que tamén adoitan usar as persoas que queren chegar a Europa.
Grecia é un importante punto de tránsito. Moitas persoas viaxan a través dos Balcáns para tratar de chegar ao norte de Europa.
A veciña Bulgaria tamén viu un enorme incremento no número de persoas que fuxen de Siria que entran dende Turquía.
Antes da Primavera Árabe, a ruta polo occidente do Mediterráneo era un enorme desafío para España xa que moitas embarcacións que transportaban a inmigrantes de África subsahariana chegaban ás Illas Canarias.
Estes números diminuíron despois de que España reforzou a cooperación con Marrocos e fortificou os seus enclaves norafricanos, Ceuta e Melilla.

5. Por que se incrementaron os números de emigrantes?
As guerras en Sirya e Iraq son claramente os grandes impulsores da migración cara a Europa.
Os países veciños de Sirya recibiron uns tres millóns de regufiados. Millóns de sirios máis están desprazados dentro do seu propio país.
Pero moitos outros emigrantes continúan realizando perigosos traxectos dende o Corno de África.
Estes a miúdo son tratados brutalmente por traficantes de persoas e deben soportar a calor sufocante do deserto e o conflito político que actualmente asola a Libia, onde está o principal punto de partida.
Funcionarios italianos aseguran que a guerra que devastou a Somalia tamén provocou que moitos emigrantes, que son perseguidos xenuinamente, busquen asilo nese país.
Lampedusa converteuse no principal punto de entrada cara a Europa.
No caso de Eritrea, cre que moitos dos emigrantes son mozos que foxen do servizo militar obrigatorio, o cal se describiu como "unha especie de escravitude".
A situación en Eritrea tamén está deteriorada debido á represión política, din grupos de dereitos humanos.
En Afganistán, moitos continúan fuxindo da pobreza e a persecución política no país, e os letais ataques dos insurxentes do Talibán e de bandas criminais continúan con regularidade.
Tamén hai un alto número de chechenos que están a fuxir da atribulada rexión do Cáucaso norte, de onde moitos están a escapar debido aos combates e a pobreza.

Fonte: BBC Mundo

A TRAXEDIA DO MEDITERRÁNEO

Ao redor de 700 persoas -entre eles numerosas mulleres e nenos- puideron morrer cando o bote de 20 metros no que trataban de chegar dende as costas de Libia a Europa naufragou no Mar Mediterráneo.
o domingo tíñanse reportado só 28 sobrevivientes, que foron levados á illa de Sicilia.
Non obstante, segundo o diario italiano Corriere della Sera, no barco ían polo menos 900 persoas, das cales 200 eran mulleres e 50 nenos.
Esta é a "peor catástrofe" no Mediterráneo en anos recentes.
Segundo Nacións Unidas, a ruta que leva do norte de África a Italia converteuse na máis mortífera do mundo.
O naufraxio deste domingo a uns 200 quilómetros da illa italiana de Lampedusa é só o último dunha longa serie.
Sen ir máis lonxe a semana pasada deuse por desaparecidos a outros 400. E en febreiro polo menos 300 morreron na canle de Sicilia.
Só este ano se calcula que morreron 900 inmigrantes, en 2014 foron máis de 3.000. Todos en busca dunha vida mellor no continente europeo.
Libia, Estado falido
Todos os naufraxios dos últimos meses teñen en común que parten de Libia, país que vive un baleiro institucional e policial que propiciou a instalación das mafias de traficantes de persoas.
Le aquí o artigo completo
Rexido durante máis 40 anos polo estrito réxime do coronel Muamar Gadafi, a derruba da institucionalidad libia comezou coas rebelións de 2011 no marco do que se chamou a "primavera árabe".
No derrocamento de Gadafi tiveron un papel crucial Francia e Reino Unido, que xunto a Estados Unidos pediron ao Consello de Seguridade de Nacións Unidas o establecemento dunha "zona de exclusión aérea".
A medida foi aprobada "para "axudar a protexer os civís" e traduciuse en que a OTAN se fixese cargo dunha serie de operacións aéreas que axudaron á fin do réxime libio.
Non obstante, non cesaron dende entón os enfrontamentos nin a violencia entre faccións.
En xuño de 2014 celebráronse unhas eleccións parlamentarias coas que se buscaba poñer fin ao baleiro institucional creado tras o derrocamento de Gadafi e pola proliferación de milicias armadas.
Lonxe diso, na actualidade temos un país sumido no caos, con dous gobernos paralelos e ata 1.700 milicias, así como a cada vez máis prominente presenza do autodenominado Estado Islámico.
Recortes
Este caos institucional e a situación estratéxica converteron a Libia nun punto de paso idóneo para aqueles que queren dar o salto a Europa dende África.
As mafias de traficantes de persoas encontraron o negocio perfecto no desespero dos propios libios e os desprazados da guerra siria, así como inmigrantes chegados de países como Eritrea.
Os traficantes amontoan os emigrantes en destartalados e abarrotados barcos que non contan nin cun compás para encontrar o seu rumbo.
E iso coincidiu por outra parte co recorte da capacidade operativa dos equipos de rescate europeos no Mediterráneo.
En novembro do ano pasado, as autoridades italianas clausuraron a operación "Mare Nostrum", un programa de emerxencia iniciado tras a morte de 300 inmigrantes preto de Lampedusa.
Con Mare Nostrum, os italianos rescataron máis de 100.000 persoas do mar.
No seu lugar, a Unión Europea (UE) puxo en marcha "Tritón", ao que dedica algo máis de US$3 millóns ao ano, mentres Italia investía máis de US$10 millóns en Mare Nostrum.
Cun terzo do presuposto, os seus recursos son obviamente máis limitados: seis barcos, catro avións e un helicóptero.
Tritón xurdiu no medio das divisións sobre o asunto no seo dos 28 países que forman o bloque europeo.
Países como Reino Unido argumentaron que aumentar os recursos para os equipos de busca e rescate non faría máis a incitar a máis inmigrantes a asumir o risco de cruzar o Mediterráneo.
Outros, como Italia e Malta, no sur, onde chegan a maioría dos inmigrantes, argumentaban que non se podía esperar que eles asumisen todo o peso da crise.
Os expertos en calquera caso non deixaron de advertir que sempre tomaría máis tempo en chegar ao lugar dos rescates.
No seu momento, o secretario xeral do Consello Europeo para os Refuxiados, Michael Diedring, cualificou de "deplorable" que a UE optase por priorizar a súa seguridade fronteiriza ás misións de rescate.

Fonte: BBC Mundo

O SEXISMO NA PUBLICIDADE

E hoxe toca poñerse as gafas violeta para criticar este anuncio de Multiópticas: un home entre nun bar cheo de mulleres e unha voz sexi di "ten a incrible sensación de estrear todas as veces que queiras"; ou sexa, a idea de muller obxecto e consumo sexual, mulleres accesibles e accesorias, coma sempre.

AXÚDAME A MIRAR: Clip do dúo KARMA

Pedacito de mar que me consuela.
Pedacito de mar besando arenas.
Toda tu inmensidad dejando huella.
Ayúdame a mirar, ayúdame a mirar.

Encántame este grupo. Recoméndoo.

WATER FOR ÁFRICA NA MARATÓN DE PARÍS

En África as mulleres percorren cada día esta distancia para coller auga potable: isto é o que di esta pancarta que levaba este domingo Sabatou Sanneh, de Gambia, na Maratón de París, cunha garrafa na cabeza, coincidindo co inicio do Foro Mundial da Agua que se celebrou en Corea del Sur ata o próximo día 17. Siabatou Sanneh quería chamar a atención sobre a gran distancia que moitas africanas teñen que percorrer en busca de auga potable e pedir axuda para tratar de reducir esas distancias.
O encontro reúne a institucións, empresas, organizacións ecoloxistas, concellos e entidades sociais co obxectivo de estudar a escaseza de auga potable en moios lugares do planeta.
Os seus esforzos son parte un proxecto máis grande chamado " The Marathon walkers". A campaña da ONG "Water for África" recadará fondos para a construción de bombas de auga no seu pobo natal e noutros lugares.
Water for Africa busca axudar ao acceso de auga potable segura. De acordo á ONG, Gambia aínda necesita de duascentas a trescentas bombas de auga para alcanzar as necesidades da poboación. Esta necesidade absoluta é moi cara e a acción de Siabatou Sanneh foi parte dos plans para pedir donativos. Por cada 5$, podes comprar 40 metros para a perforación dun pozo de auga.
Segundo un dos co-fundadores da organización, Sheryl Greentree, a acción tamén é importante para mostrar o contraste entre a riqueza de París e a pobreza de África. En consecuencia, a súa organización en Gambia xa financiou a construción de bombas de auga 120 a un prezo de 4.900 Euros.

14 de abr. de 2015

ACHEGÁNDONOS A OUTRAS CULTURAS: El Salvador

Na materia de ética en 4º investigamos sobre alguns países en vías de desenvolvemento. Así coñecimos o seu sistema de goberno, a súa tase de mortalidad, alfabetización e outros aspectos da súa cultura como a gastronomía e festas tradicionais. Estas é as presentación que fixemos sobre El Salvador

EL SALVADOR

More presentations from pritrazo

COLAXES SOBRE DEREITOS HUMANOS

Colaxes sobre a expresión e violación dos dereitos humanos.
Lemos os dereitos humanos, en grupos de 3 selecionamos un deles para realizar un colaxe no que os presentamos ou denuciamos a súa falta de cumplimento.

Colaxes Dereitos Humanos"

More presentations from pritrazo

13 de abr. de 2015

ENTREVISTA NA SER

Por se non puidestes escoitar o sábado a entrevista que lles fixeron a Braima, Rina e Cristiana no programa ‘A Vivir Galicia’ da Cadena SER...Aquí a tedes. Ademais de falar da súa visita en Galicia, explicaron o traballo que desenvolven nas súas organizacións e a importancia manter os orzamentos de cooperación a pesar da crise.

Cooperación internacional con ACPP.
Hablamos de cooperación internacional con BRAIMA EDY SAMBÚ (Guinea B. Programa: Podcast A vivir Galicia. Canal: A vivir Galicia. Tiempo: 22:28. Subido 11/04 a las 16:31:44 4339155

VISITA DE PAISES DO SUR

Quedamos impactad@s co que escoitamos o outro día coa visita de estas personas. Abríronnos os ollos a unhas realidades moi diferentes as nosas e a o seu traballo. As dificultades que teñen para asistir á escola ou ao médico, o seu traballo nas organizacións as que pertencen e seu compromiso social.

12 de abr. de 2015

NOTICIAS FRESCAS

Na clase de naturais recopilamos noticias de prensa relacionados con el medio ambiente y sus consecuencias para las personas, el entorno y el planeta. Unha vez por semana as comentamos y propoñemos algunha solución ao problema en cuestión.


5 MITOS SOBRE INMIGRACIÓN

Mitos y creencias. Circulan y circulan y, al final, de tanto oirlas, llegamos a creer que son ciertas.
Hoy le toca el turno a la inmigración:
Los inmigrantes no se adaptan, bajan el nivel educativo, nos quitan el trabajo....

¿Qué ocurrió en España en 1868?, ¿podrías nombrar 3 autores de la generación del 98?
Estas son algunas de las preguntas del test de españolidad que se le pueden hacer a un inmigrante si quiere obtener la nacionalidad.

En clase de Lengua Castellana vimos un vídeo de La Sexta TV sobre "Falsos mitos sobre la inmigración" y tomamos notas. Luego, en grupos de 3 hicimos murales en los que incluimos los casos que se presentaban en el vídeo, opiniones de expertos y cifras que se aportaban en este documental y que desmontan estos mitos, estas creencias falsas.
Por último, preparamos la presentación y aquí tenéis el resultado.



Si quereis ver el reportaje de la Sexta columna, aquí está el enlace.

6 de abr. de 2015

THE GIRL EFFECT

En 1º vimos o video e copiamos o texto para poder comprendelo ben. Despois falamos do tema na clase de PRI.

ALIMENTOS PARA TOD@S

Baseado nunha antiga historia sobre a fame e o compartir, o vídeo animado forma parte da campaña "Unha familia humana, Alimentos para Todos,". A "alegoría das culleres longas" ensínanos que cando se loita para alimentar só a nós mesmos, todo o mundo pasa fame. Pero cando nos centramos na fame do noso veciño, descubrimos que hai maneiras de alimentar a todo o mundo.

NUNCA ESQUEZO OS MEUS LIBROS

Sucédense tantas imaxes da matanza en Gaza, Palestina...que esta sociedade na que vivimos faise á barbarie, á morte e ás imaxes de cadáveres de nenos e xente inocente.
Esa dor que acompaña cada día a xente de Palestina é ás veces insoportable. Insoportable ter a certeza que a poboación civil apenas ten onde refuxiarse. Nin nas súas casas, nin nos colexios da ONU nin nas mezquitas. Existe tanta inxustiza no mundo que ninguén poida parar esta masacre?.
Hoxe vin unha imaxe: unha nena, recollendo de entre os escombros as súas xoias enterradas: libros que outro día axudáronlle quizais a evadirse das bombas, do son das ambulancias...
"Nunca esquezo os meus libros.." di.
Unha vontade inquebrantable de supervivencia, superación e resistencia.

29 de mar. de 2015

ACHEGÁNDONOS A OUTRAS CULTURAS: India

Na materia de ética en 4º investigamos sobre alguns países en vías de desenvolvemento. Así coñecimos o seu sistema de goberno, a súa tase de mortalidad, alfabetización e outros aspectos da súa cultura como a gastronomía e festas tradicionais. Estas é as presentación que fixemos sobre INDIA

INDIA - final

More presentations from pritrazo

8 de mar. de 2015

FOTOGRAFÍA: 8 DE MARZO

Os nosos móviles e as nosas cámaras. As nosas ideas, a nosa propia forma de denunciar que a desigualdade de xénero está ahí e a fotografía coma arte para expresar o que sentimos e reflexar o mundo no que vivimos. Exposición para este 8 de marzo do noso traballo.

La «tasa rosa», el impuesto que solo pagan las mujeres

No solo cobran menos, sino que además desembolsan un importe mayor que los hombres por el mismo producto. En palabras de la secretaria de Estado por los derechos de la mujer en Francia, «¿es el rosa el nuevo color del lujo?»
Le aquí o artigo completo.

IGUAL QUE TÚ!

FELIZ DÍA!

6 de mar. de 2015

ESTAMOS DE NORABOA!

Felicidades!!!!!!
O proxecto "Matemáticas para viajar a las ciudades invisibles" gañou o premio europeo do concurso de proxectos eTwinning deste ano 2015. A profe de matemáticas, coordinadora deste proxecto e  compañeiras e compañeiros de 4º deste ano e do ano pasado participou nel xunto con outros profes e rapces e rapazas da república checa, de Italia e de Formentera. Tamén recibiron 4 selos de calidade! Noraboa!
Unha maneira de aprender matemáticas super interesante e moita cultura tamén. Sentímonos moi orgullos@s deste premio.
Se queres saber un pouco máis de que trata o proxecto, clica na foto.

OXFAM INTERMON: DA A CARA POLA SITUACIÓN DAS MULLERES NO MUNDO

a situación da muller segue sendo moi precaria en moitas partes do mundo. En Intermón Oxfam promóvese os dereitos humanos da muller. Apoian a asociacións locais que facilitan o seu acceso á propiedade da terra e ao mercado laboral. Promovenos a educación de mulleres e pícaras e desenvolven proxectos sanitarios que contemplan as súas necesidades específicas.

PERSOAS REFUXIADAS E DESPRAZADAS DE SIRIA

Tras 4 anos de guerra en Siria 2 millóns de nenos dependen de ACNUR para sobrevivir. ACNUR apoia aos máis vulnerables. A Guerra Civil Siria cumpre a súa IV aniversario e xa son 11,4 millóns as persoas que fuxiron das súas casas.
O Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados (ACNUR, en inglés UNHCR, United Nations High Commissioner for Refugees) é o organismo das Nacións Unidas encargado de protexer aos refuxiados e desprazados por persecucións ou conflitos, e promover solucións duraderas á súa situación, mediante o reasentamiento voluntario no seu país de orixe ou no de acolleita. Ten a súa sé en Xenebra, Suiza, e ten máis de 250 oficinas repartidas por todo o mundo en 125 países. O dereito ao asilo e refuxio é contemplado na Declaración Universal de Dereitos Humanos:
En caso de persecución, toda persoa ten dereito a buscar asilo, e a gozar del, en calquera país.
Este dereito non poderá ser invocado contra unha acción xudicial realmente orixinada por delitos comúns ou por actos opostos aos propósitos e principios das Nacións Unidas.
En recoñecemento ao seu labor, ACNUR recibiu o Premio Nobel da Paz en 1954 e 1981, e foi galardonado co Premio Príncipe de Asturias en 1991.