A TRAXEDIA DO MEDITERRÁNEO

Ao redor de 700 persoas -entre eles numerosas mulleres e nenos- puideron morrer cando o bote de 20 metros no que trataban de chegar dende as costas de Libia a Europa naufragou no Mar Mediterráneo.
o domingo tíñanse reportado só 28 sobrevivientes, que foron levados á illa de Sicilia.
Non obstante, segundo o diario italiano Corriere della Sera, no barco ían polo menos 900 persoas, das cales 200 eran mulleres e 50 nenos.
Esta é a "peor catástrofe" no Mediterráneo en anos recentes.
Segundo Nacións Unidas, a ruta que leva do norte de África a Italia converteuse na máis mortífera do mundo.
O naufraxio deste domingo a uns 200 quilómetros da illa italiana de Lampedusa é só o último dunha longa serie.
Sen ir máis lonxe a semana pasada deuse por desaparecidos a outros 400. E en febreiro polo menos 300 morreron na canle de Sicilia.
Só este ano se calcula que morreron 900 inmigrantes, en 2014 foron máis de 3.000. Todos en busca dunha vida mellor no continente europeo.
Libia, Estado falido
Todos os naufraxios dos últimos meses teñen en común que parten de Libia, país que vive un baleiro institucional e policial que propiciou a instalación das mafias de traficantes de persoas.
Le aquí o artigo completo

Rexido durante máis 40 anos polo estrito réxime do coronel Muamar Gadafi, a derruba da institucionalidad libia comezou coas rebelións de 2011 no marco do que se chamou a "primavera árabe".
No derrocamento de Gadafi tiveron un papel crucial Francia e Reino Unido, que xunto a Estados Unidos pediron ao Consello de Seguridade de Nacións Unidas o establecemento dunha "zona de exclusión aérea".
A medida foi aprobada "para "axudar a protexer os civís" e traduciuse en que a OTAN se fixese cargo dunha serie de operacións aéreas que axudaron á fin do réxime libio.
Non obstante, non cesaron dende entón os enfrontamentos nin a violencia entre faccións.
En xuño de 2014 celebráronse unhas eleccións parlamentarias coas que se buscaba poñer fin ao baleiro institucional creado tras o derrocamento de Gadafi e pola proliferación de milicias armadas.
Lonxe diso, na actualidade temos un país sumido no caos, con dous gobernos paralelos e ata 1.700 milicias, así como a cada vez máis prominente presenza do autodenominado Estado Islámico.
Recortes
Este caos institucional e a situación estratéxica converteron a Libia nun punto de paso idóneo para aqueles que queren dar o salto a Europa dende África.
As mafias de traficantes de persoas encontraron o negocio perfecto no desespero dos propios libios e os desprazados da guerra siria, así como inmigrantes chegados de países como Eritrea.
Os traficantes amontoan os emigrantes en destartalados e abarrotados barcos que non contan nin cun compás para encontrar o seu rumbo.
E iso coincidiu por outra parte co recorte da capacidade operativa dos equipos de rescate europeos no Mediterráneo.
En novembro do ano pasado, as autoridades italianas clausuraron a operación "Mare Nostrum", un programa de emerxencia iniciado tras a morte de 300 inmigrantes preto de Lampedusa.

Con Mare Nostrum, os italianos rescataron máis de 100.000 persoas do mar.
No seu lugar, a Unión Europea (UE) puxo en marcha "Tritón", ao que dedica algo máis de US$3 millóns ao ano, mentres Italia investía máis de US$10 millóns en Mare Nostrum.
Cun terzo do presuposto, os seus recursos son obviamente máis limitados: seis barcos, catro avións e un helicóptero.
Tritón xurdiu no medio das divisións sobre o asunto no seo dos 28 países que forman o bloque europeo.
Países como Reino Unido argumentaron que aumentar os recursos para os equipos de busca e rescate non faría máis a incitar a máis inmigrantes a asumir o risco de cruzar o Mediterráneo.
Outros, como Italia e Malta, no sur, onde chegan a maioría dos inmigrantes, argumentaban que non se podía esperar que eles asumisen todo o peso da crise.
Os expertos en calquera caso non deixaron de advertir que sempre tomaría máis tempo en chegar ao lugar dos rescates.
No seu momento, o secretario xeral do Consello Europeo para os Refuxiados, Michael Diedring, cualificou de "deplorable" que a UE optase por priorizar a súa seguridade fronteiriza ás misións de rescate.

Fonte: BBC Mundo