LA PSICOWOMAN: LOS MACHOS TAMBIÉN LLORAN

A educación de xénero TAMÉN influe aos homes, e moito.
Algunha vesz pensaches por que o 92% da xente que está na cadea son homes?
Algunha vez pensaches que isto de ter que mostrarse sembre chulo e seguro dun mesmo é unha carga que che pode facer moito dano por dentro?
Con moito cariño para todos os chicos cos que falo nas clases sobre igualdade.
Rapazas, porque aínda que pensedes que non.... os rapaces tamén se raian e sofren moito!!!
Con moito sentido do humor, a psicowoman nos fala deste tema.

MULLERES INVENTORAS

Durante moitos anos as mulleres que querían rexistrar unha patente dun invento tiñan que facelo a nome dos seus pais,maridos ou irmáns.
Para protexer un invento, hai que obter unha patente, un documento que certifica quen é a persoa inventora dese novo producto ou tecnoloxía. E isto existe dende 1820.

As barreiras que atopaban as mulleres da época, máis aló do precio e do papeleo, estaban relacionadas co lugar que ocupaban na sociedade. “Estaban sometidas administrativamente al varón, necesitaban la autorización ya fuera de su padre o de su marido”, indica el profesor. Tampoco disponían de los conocimientos técnicos que podía tener un hombre que hubiera accedido a la educación superior, porque ellas la tenían restringida. “Pero eran igual de inteligentes y sabían mucho de las áreas en las que trabajaban”, puntualiza Sáiz.

As primeiras mulleres españolas que lograron patentar os seus inventos.

NIN ROSA NIN AZUL

Nin rosa nin azul. 
Onte vin esta foto nun bazar en Ordes e pareceume fatal porque segundo eses estereotipos, os rapaces teñen autoconfianza, resistencia, forza e asumen máis riscos resolvendo situacións. Mentras, as rapazas destacan por desarrollar maiores habilidades organizativas e cooperativas. 
É importante que se traballe o aspecto cultural do xénero como tal, entendendo que todos os comportamentos que se entenden como femininos ou como masculinos son roles de xénero cos que temos que romper. Son modos de comportamento e patróns dos que xurden unhas expectativas, de aí que a identidade das persoas se divida dependendo do sexo no que haxas nacido.
É unha loita constante para que os cores non afecten nos nosos gustos. Rosa para as nenas? Debilidade, amor, tenrura... Azul para os nenos? Forza, agresividade... Bonecas para as nenas? Coches para os nenos?... Non ten porque ser así, pero para desfrutar do que nos gusta temos que romper cos roles de xénero e que non nos pareza raro ver a un rapaz coidando un bebé nin xogando ás barbies e que as nenas poidan xogar ós coches, poidan pelexar e poidan ser tan fortes como os rapaces. Porque somos iguais e debemos selo en todos os aspectos da vida, non só ante a lei.

Alba Rey

CAMPAÑA PUBLICITARIA DE CAMPOFRÍO

Anuncio de Campofrío, con la idea de construir nuevos modelos de mujer, alejado de estereotipos a través de los juguetes.


El Instituto Andaluz de la Mujer lanza, anualmente, la Campaña del Juego y el Juguete No Sexista y No Violento, con el objetivo de “sensibilizar a la población sobre la necesidad de eliminar el contenido sexista y violento de muchos juegos y juguetes y contribuir así al desarrollo de actitudes y comportamientos de cooperación, respeto a las diferencias y relaciones de igualdad entre las niñas y los niños”.

En estas fechas previas a la Navidad es interesante tener en cuenta este decálogo para elegir juegos y juguetes no sexistas y no violentos. Los pasos pequeños nos ayudan a cambiar la sociedad y a construir una más justa e igualitaria.




Observatorio andaluzvde publicidad no sexista: Cómo identificar la publicidad sexista.

PRINCESAS PARA RAPAZAS E SUPERHEROES PARA RAPACES? NO, GRACIAS

Os papás tamén denuncian o machismo que atopan cando van comprar os xoguetes para as súas fillas e os seus fillos.

"El otro día compré una bicicleta para mi hijo en el Alcampo. El enano podía ir rápido como rayo McQueen, pero si hubiera sido chica no tenía la opción de viajar rápido como Sally, el personaje femenino de la película 'Cars'. No, a ella le habría tocado llevar una bici rosa de "princesa". Con una sillita trasera para llevar bebé incluida, no sea que se le olvide su papel de futura mamá".
Carlos

"Fui a comprar un regalo para una sobrina recién nacida y opté por una lámpara que proyectaba unas estrellas de colores en el techo, para el momento de ir a la cama. Al ir a pagar, la dependienta me ofreció las pilas para el aparato ya que no venían incorporadas. Le dije que sí y me preguntó si era para un niño o una niña. Me quedé boquiabierto. ¿Pilas para niño o para niña? Efectivamente, las de niñas eran rosas con dibujos de princesas, las de niño azules y con caballeros o algo así. No salía de mi asombro y así se lo hice saber a la dependienta, que se sintió abochornada ante mi comentario de que era algo realmente machista".
Victor

COUSAS DE NENOS E DE NENAS

Matteo, de oito anos, explica por que non existen "cousas de nenos e cousas de nenas".

Por qué tiene que haber cosas de niñas y de niños por elhuffingtonpost
Le o artigo completo aquí.

O DIARIO VIOLETA DE CARLOTA

Quen inventou que, en asuntos amorosos, os mozos teñan que tomar a iniciativa? Por que está mal visto que choren os mozos? E por que non poden mostrar que teñen medo? Por que é máis importante o aspecto físico das mozas que o dos mozos? Carlota descobre tamén o horror das cifras: o 70% dos pobres da Terra son mulleres!
O diario violeta de Carlota é unha guía subversiva que nos invita a reflexionar,ás veces con humor, outras con rabia e moitas veces con impotencia sobre a situación da muller no mundo actual e anímanos a continuar a cadea violeta. Para descubrir situacións inxustas coa muller e para detectar cando actuamos segundo uns modelos impostos, necesitas as lentes de cor violeta. Ponas!
Preme aquí para facer as actividades.

COA AXUDA DAS GAFAS VIOLETAS....

Grazas ás gafas violetas, puiden ver algo no que nunca me fixara. E iso é esta imaxe.

Podemos ver que esa icona que está nas portas dos baños públicos non é só unha muller cun vestido, porque sabemos que as mulleres tamén poden poñer pantalóns. O que vemos nesta imaxe é unha capa. Isto quere dicir que as mulleres son superheroínas? Bueno, podemos decir que a súa loita contra o machismo é algo digno de superheroínas.

O caso é que agora sabemos que ese icono non é unha simple muller cun vestido, senón unha muller loitadora, unha muller con pantalóns, unha muller con capa de superwoman.

E para poñer un exemplo… Nós nunca nos paramos a pensar isto, pero se un home é mal falado, é o término de “home”, pero se unha muller o é, chamáselles marimachos ou tolas.
 Hai que empezar a abrir os ollos nestes temas, é a web na que encontrei esta imaxe, xa os ten ben abertos.

Iria

CAMPAÑA DA XUNTA DO 25 DE NOVEMBRO

A primeira vez que vin este cartel, pareceume moi ben. Pero despois de tanto falar na clase e leer un capítulo do libro "Feminismo ilustrado", xa non vexo o cartel con tan bos ollos como o vía antes. Agora paréceme moi ofensivo.
Nel aparecen 3 mulleres xigantes, de distinta idade as que comparan con monumentos, como se solo serviramos para estar guapas, é decir como se foramos máis adorno que persoa, coma se foramos obxectos do patrimonio que hay que protexer. Como se as mulleres non poideramos defendernos solas, como se non foramos persoas. Non somos obxectos e non pertencemos a ninguén.
Iso non e así, ainda quede moito camiño por diante, as mulleres somos fortes e valentes para loitar polo noso.
Ademáis o texto tampouco está nada ben. Non só as mulleres son as máis grandes de Galicia, se non que un home que non maltrata e defende a igualdade tamén e un home moi grande. Pola contra, un home que maltrata si que está moi abaixo, para min eso peor do mundo, un home maltratador.

Ahinoa