6 de Febreiro: DIA INTERNACIONAL CONTRA A MUTILACIÓN XENITAL FEMININA

A mutilación xenital feminina (MXF) comprende todos os procedementos consistentes en alterar ou danar os órganos xenitales femininos por razóns que nada teñen que ver con decisións médicas. Está recoñecida internacionalmente polas organización das nacións unidas (ONU) como unha violación dos dereitos humanos das mulleres e nenas.

Reflicte unha desigualdade entre os sexos moi arraigada e constitúe unha forma extrema de discriminación contra mulleres e nenas. Esta práctica viola os seus dereitos á saúde sexual e reproductiva, a seguridade e a integridad física, o dereito a non ser sometidas a torturas e tratos crueis, inhumanos ou degradantes e o dereito á vida nos casos en que o procedemento acaba producindo a morte.

Esta práctica concéntrase en 30 países de África e de Oriente Medio e Asia meridional (dos países sobre os que se dispón de datos), con todo trátase dun problema universal e é unha práctica común nalgúns países asiáticos como a India, Indonesia, Iraq e Paquistán, así como entre algunhas comunidades indígenas de Latinoamérica, como a de Emberá en Colombia. Así mesmo, persiste nas poboacións emigrantes que viven en Europa Occidental, en Norte América, Australia e Nova Zelanda.

Datos destacables

• Calcúlase que hai polo menos 200 millóns de nenas e mulleres mutiladas en todo o mundo.
• A mutilación xenital feminina está diminuíndo en moitos países. Pero se se mantén nos niveis actuais, o rápido crecemento da poboación nos países onde se dá esta práctica, aumentará significativamente o número de nenas que sofren a mutilación.
• Calcúlase que uns 68 millóns de nenas serán sometidas á mutilación genital feminina de aquí a 2030.
• Os países coa prevalencia máis alta entre nenas e mulleres de 15 a 49 anos son Somalia (98%), Guinea (97%), Djibouti (93%) e Egipto (87%).
• A mutilación genital feminina practícase en nenas nalgún momento das súas vidas entre a infancia e os 15 anos.
• As nenas que foron sometidas á mutilación genital feminina enfróntanse a complicaciones a curto prazo como dor aguda, estados traumáticos, hemorragias graves, infeccións e dificultade para orinar, así como consecuencias a longo prazo para a súa saúde sexual e reproductiva e para a súa saúde mental.
• A mutilación xenital feminina está arraigada nas desigualdades de xénero e os desequilibrios de poder entre homes e mulleres. Sostense limitando as oportunidades para que as nenas e as mulleres exerzan os seus dereitos e o seu pleno potencial en materia de saúde, educación e ingresos.
• Esta práctica viola os dereitos humanos das mulleres e as nenas, infringiendo os principios, normas e estándares establecidos, incluída a non discriminación por razón de sexo; os dereitos á saúde, á integridad física e á vida; o dereito a non ser sometido a torturas nin a penas ou tratos crueis, inhumanos ou degradantes; e os dereitos do neno e a nena.
• O Obxectivo de Desenvolvemento Sostenible (ODS) número 5, Igualdade de xénero, inclúe entre as súas metas "Eliminar todas as prácticas nocivas, como o matrimonio infantil, precoz e forzado e a mutilación genital feminina" (meta 5.3).
• Eliminar a mutilación xenital feminina é un paso crucial cara á realización doutros obxectivos, que se centran na boa saúde e o benestar, a maternidade sen risco, a educación de calidade, as sociedades inclusivas e o crecemento económico.
• Varias organizacións intergubernamentales entre outras, a Unión Africana, a Unión Europea e a Organización de Cooperación Islámica? e tres resolucións da Asemblea Xeral da ONU pediron a eliminación da mutilación genital feminina.

Fonte: ONU